zondag 13 december 2015

10 september 2015 - Pendelen (deel 21)

Het weer

Het voelt aan alsof het gevroren heeft in de ochtend. Later zou het sowieso zonnig worden en goed warm. Mijn geanticipeerde kledingkeuze (aan de kou) zou zinloos gebleken zijn.

De heenreis

Tien bakken VIRM zeg ik, en dat houdt in: helemaal voorin of helemaal achterin zitten. De grootste kans op een plek is helemaal voorin, gezien het vertrek in Amsterdam Centraal en het uiteinde van spoor 2 of 4, maar vaak ga ik achterin mijn heil zoeken omwille van een snelle overstap te Laan van NOI. Het is weer stampertjesdruk, maar plek heb ik. Te Leiden is het nog stampertjesdrukker dan al het geval was: massa's forenzen en andere geluklozen (qua zitplekzoekenden) wachten de trein op de plek waar de trein in het midden komt. Ach, voorbereiding en zien hoe lang de trein wordt is toch ook een enorm voordeel. Het maakt het leven in de spits erg veel draaglijker, tenzij je in het heetst van de spits een vierledige VIRM inzet te Den Haag Centraal voor de intercity via de Oude, natuurlijk...

Ik reed door naar Rotterdam. Het was een lichte chaos, want er was geen treinverkeer mogelijk tussen Dordrecht en Lage Zwaluwe. Daar werd eventjes een zenuw opengelegd: intercity's (Vlissingen, Venlo, Brussel) en alle sprinters naar Breda en Roosendaal werden beperkt tot Dordrecht. Dat is een erg groot deel, voor zo'n kort stukje dat vroeger al een enorm knelpunt was in plaats van knooppunt, zonder fly-overs die er nu wel zijn.

Mijn trein naar Gouda had er geen last van, maar de intercity naar Leeuwarden was vertraagd: plus vijf. Het was zeer druk op het perron en ik verkaste al na een tijdje wachten naar de sprinter richting Gouda Goverwelle. Ik had heel even de hoop dat deze eerder zou gaan en ik iedereen kon gaan uitzwaaien uit puur leedvermaak, maar mijn gezonde verstand riep mij terecht tot de orde: intercity's krijgen normaal gesproken altijd voorrang en zo geschiedde, toen de intercity na vijf minuten aan kwam rijden. De trein raakte stampvol, het was weer een geval staan in het gangpad, maar mijn sprinter bleef heerlijk rustig.

De terugrit

Ik heb niets voorbereid qua vaste route en ik kies ervoor om het de-eerste-trein-die-ik-tegenkom-neem-ik principe toe te passen - ik zou hoe dan ook met twee overstappen moeten leren leven, hoewel ik in één geval ook met slechts één overstap zou kunnen doorkomen. Groter verschil dan een half uurtje extra reistijd voor de langste omrit zou het niet kunnen worden. De verkozen trein werd de intercity naar Enschede, om in Utrecht de overstap te maken richting de gewoonlijke drukte der drukten. Deze was goed te doorstaan en zelfs een zitplek bleek de praktijk.

3 september 2015 - Pendelen (deel 20)

Het weer

Het is een ronduit regenachtige dag, maar de lucht is een mix aan allerlei kleuren: blauw, voornamelijk grijs, ochtendrood, maar ook een zeer helder waarneembare regenboog draagt bij aan de kleuren in de lucht.

De heenreis

De regenboog behoefde wat tijd om vast te leggen en door het lange gewacht reed bus 80 net voor mijn neus weg. De volgende bus zou hoe dan ook veel drukker worden besefte ik me. En zo geschiedde: scholieren en andere laatontwakers. De bus kwam aan op de vertrektijd en dat nog eens uit een war ongebruikelijke richting. De aankomst in Heemstede was ook vertraagd met drie minuten, terwijl de intercity naar Den Haag die normaal gesproken op hetzelfde tijdstip aankomst als de bus vanuit Zandvoort ook twee minuten had. Baten had dat niet, want de trein vertrok ook nu voor mijn neus. Dit begint een beetje de dag van de gemiste aansluitingen te worden. Bij aankomst in Leiden Centraal staat de intercity naar Den Haag nog te wachten terwijl deze al twee minuten terug weg had moeten zijn. Ik had over kunnen stappen op deze trein om zo eerder in Den Haag aan te kunnen komen, maar dat deed ik niet omdat de trein reeds propvol zat (in de spits een vierledig stel, dan weet je het wel). Zo bleef ik zitten in de sprinter naar Den Haag, waar de airco uit het niets begon te blazen en van de coupé een rijdende ijskast maakte. Meer opmerkelijk: geen afgezonderde stoeltjes meer in de eerste klas: ze zijn immers allemaal bezet!

De sprinter gaf als aansluiting de intercity naar Enschede, maar de intercity naar Utrecht zou eerder vertrekken met een DDZ, dus werd het de laatstgenoemde. Bij het sluiten van dr deuren werd het plots donker in de trein omdat de lichten uitvielen. Omdat het station zelf niet in helder daglicht staat, was dit een uitnodiging om ervaren te worden als avondduister, maar gezellig voelde het wel aan.

De trein stond plots stil: een gevalletje noodrem, denk ik. Dat had een vertraging van vier minuten tot gevolg. Even later staat de trein plots wéér stil, vlak voor Gouda, en dit kan volgens mij geen noodrem geweest zijn, zo twee keer plots na elkaar. Ik vermoed een technisch euvel. De conducteur zegt niets over de oorzaak.wel is raar dat op 9292 de aankomst op 08:59 is geschat en precies na die twee stilstanden is het ook 08:59 geworden.. Verband?

De terugreis

De weg terug was er eigenlijk een zonder geschiedenis. Geen vertragingen, geen moeite met overstappen... ik heb gewoon niets te schrijven gehad voor de terugrit.

vrijdag 11 december 2015

1 september 2015 - Pendelen (deel 19)

De heenreis

Ik had me lichtjes verslapen, dus ik bereken de reis volgens de tweede trap (een kwartier later vertrekken dus) en zo geschiedde: in plaats van 07:20 vertrek ik nu nom 07:36 en tussen die twee tijdstippen zit een wereld van verschil: de rit van eerste bus is rustig, terwijl de rit van de bus erna erg druk is, zo goed als volle bezetting. Ook de wegen zijn merkbaar drukker.

Bij aankomst zie ik dat mijn directe aansluiting - de intercity naar Den Haag - vervallen is. De trein erna komt al acht minuten erna om 07:55 in de vorm van de sprinter naar Den Haag. Dat gaat nog wat worden ergens, want het is erg vol op het perron. Het is de spits op haar hoogtepunt: een schandalig kort treintje (SLT!) van vier (!!) rijtuigen komt binnengereden en nu al stonden mensen recht. Dit werd proppen geblazen en ik, die druktes als deze het liefst vermijdt, besluit deze trein te laten voor wat het is (met een wesp die besloot ook de trein binnen te vliegen) en ik neem de intercity naar Dordrecht van 08:03. Deze is ook vol, maar met tweemaal vierledig is er nog wat ademruimte door strategisch plaatsnemen.

Een man die naast mij staat is Nederlands aan het leren vanuit het Frans en ik kan nog wel wat Franse woorden zelf vertalen, om de rollen daarmee om te draaien!

We rijden op een gegeven moment erg traag: ik vermoed en weet haast zeker dat het de uitpuilende sprinter is die vlak voor ons rijdt. Het is een dienstregeling die alles precies weet te proppen, maar toch heeft dat een licht cumulatief effect op alles op deze tweebaansspoorweg.

Ik plan over te stappen op de tram en ook deze zit erg vol met slechts drie bakken. De overstap op de intercity naar Enschede (dit is voor het eerst dat ik de IC naar Enschede neem om naar het werk te komen) verloopt zonder problemen. Wel rijdt de IC naar Enschede schijnbaar niet verder dan Utrecht, maar afgeschaft wordt deze verder niet: mensen moesten alleen in Utrecht naar een andere trein toe moeten. Voor mij maakte dat niets uit alleszins...

De terugreis

Het treinverkeer was wat ontregeld rond Utrecht, maar last ervan had ik niet. De sprinter naar Den Haag Centraal vertrok stipt en deze trein was zowaar de helft minder druk als gisteren. Een gewone zitplaats in de SLT kon me wel bekoren na eventjes gerend te hebben voor bus 177 om 20 minuten wachten voor de bus te vermijden.

In de sprinter werd de overstap aangekondigd voor de 'Ouwe' intercity naar Amsterdam (via Haarlem dus), maar die was al een tijdje weg, waardoor de sprinter naar Haarlem overbleef. Deze moest wel nog even ontkoppelen zodat het voorste deel weg kon gaan (terwijl er mensen in het achterste deel zaten). Dit werd helemaal niet omgeroepen en alles was afhankelijk van handgebaren en het personeel ter plaatse op het perron. Dit zorgde ervoor dat we een minuutje te laat vertrokken.

Rond 18:34 passeert een intercity naar Amsterdam Centraal ons tussen Den Haag Mariahoeve en Voorschoten in. Dat is raar, maar dit zou kunnen indiceren dat ik de volgende maal als ik vanuit Den Haag Centraal naar Haarlem moet en aanvang met een sprinter, dat ik óf naar Den Haag Laan van NOI ga (eigenlijk de heenweg dus op de ondoenlijke wijze), óf naar Den Haag HS indien mogelijk, puur bekeken vanuit de kans op een zitplek.

De sprinter naar Zandvoort was vertraagd, maar precies dat maakte mijn overstap mogelijk - langer dan 30 minuten wachten was bijzonder onplezierig geweest...

zaterdag 28 november 2015

31 augustus 2015 - Pendelen (deel 18)

Het weer

Het is flink aan het onweren in de ochtend. Bliksem en gedonder om de tien seconden en een aanhoudende regen gedurende de hele dag.

De heenreis

Ik besluit, vanwege het weer, omdat de aanloopweg korter is, om de reis aan te vangen met de sprinter naar Amsterdam Centraal vanuit station Zandvoort aan Zee, om daar over te stappen in Haarlem op de trein naar Dordrecht zoals ik dat normaal ook gedaan zou hebben na een korte busrit.

In Haarlem weerklinkt de mededeling dat de intercity naar Dordrecht niet verder rijdt dan Den Haag HS en dat is jammer, maar niet té jammer omdat er afdoende alternatieven zijn. Mits de opgegeven seinstoring niet in Den Haag zelf rondzweeft. Dat doet deze niet, want de storing bevindt zich tussen Den Haag en Rotterdam. Het wordt weer als vanouds overstappen te Laan van NOI, met nu al een zekerheid dat de ondoenlijke overstap al gauw vervangen zal worden door een metro of een tram.

De terugreis

Het is lekker gaan regenen en er is het een en ander vertraagd. De intercity naar Den Haag haalde ik al niet omdat de bus vertraagd is (lichtjes, maar toch voldoende), dus wordt het de sprinter van zo'n 6 minuten later. Deze rijdt zelf ook vijf minuten vertraagd, maar die vertraging heeft geen invloed op de aansluiting op de intercity naar Amsterdam via Haarlem. Zowaar geschiedt het hoogst ongebruikelijke: mijn trein bestaat uit acht rijtuigen in plaats van de gebruikelijke veel te korte vier!

Resumé

SP Zandvoort aan Zee > Haarlem
IC Haarlem > Den Haag Laan van NOI
[3] Den Haag Laan van NOI > Den Haag Centraal Boven
IC Den Haag Centraal > Gouda
[6] Gouda > Gouda
[187] Gouda > Gouda
SP Gouda > Den Haag Centraal
IC Den Haag Centraal > Haarlem
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee

27 augustus 2015 - Pendelen (deel 17)

De heenweg

Iets lijkt een terugkomend fenomeen te zijn voor de heenweg: een meeuw staat sinds een tijdje altijd aan het perron van het busstation, haast vragend of hij mee met de bus mag. Alle chauffeurs mijden hem, want tja, ook een meeuw moet een2 geldig vervoersbewijs hebben, zo beweren ze, terwijl honden wel gratis mee mogen.

De bus rijdt traag en deze komt aan om 07:32. Een minuut later en ik kon een kwartier wachten met andere woorden. De trein, die bestond uit twee vierledige VIRMs, was van een gerechtvaardigde lengte en zowat uit een pavlovreactie ging het meerendeel der reizigers helemaal naar voren toe voor een oude VIRM en daar is het eigenlijk veel drukker dan in het exacte midden, met de achterste vier rijstellen die ook nog eens gemoderniseerd zijn. Dat nodigde meer uit en zo vond is voldoelde plek. Ik voel me moe en niet scherp en dat geldt ook bij mijn overstap voor naar Gouda (vanuit Rotterdam), want ik mocht weliswaar vier volle minuten tegen de sprinter naar Uitgeest (via Gouda!) aan kijken op het enige kopspoor van het station - bewegen deed ik niet. Dan maar zoals gebruikelijk de intercity naar Leeuwarden nemen.

Mij was desondanks wel wat opgevallen in de ICMms van de trein naar Leeuwarden: de drieledige variant heefteen enkele prullenbak tussen twee stoelen in, terwijl de vierledige twee prullenbakjes heeft onder de stoelen (vis-a-via uitgezonderd uiteraard).

De terugweg

Het is raak vandaag: er is een aanrijding met een persoon en niets rijdt naar Den Haag. Dit wordt kiezen tussen een ritje via Rotterdam of Utrecht (of de sprinter naar Amsterdam, maar echt veel zin heb ik daar niet in). De intercity naar Rotterdam komt het eerst, dus die wordt het.

In Rotterdam lijkt alles normaal (inclusief de vertragingen van de Intercity Direct) en zo plan ik te wachten tot 18:37, de intercity naar Amsterdam Centraal (via Haarlem) maar de intercity naar Lelystad Centrum van 18:22 heeft natuurlijk in Leiden Centraal een overstap met de trein uit Den Haag Centraal (de ervaring vanuit België, bij onbruik (rekbaar begrip) van de intercity Brussel).

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Rotterdam Centraal (controle: 0)
IC Rotterdam Centraal > Gouda (controle: 0)
[6] Gouda > Gouda
[186] Gouda > Gouda
IC Gouda > Den Haag Centraal (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Haarlem (controle: 1)
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee (controle: 0)

4 juli 2015 - Beaufort - Müllerthal - Echternach

Dag drie van de reis in Luxemburg vangt aan in leegte en stilte, want zoals ik al in de post van 3 juli beschreef, waren er geen gasten. Het is een vreemd idee, maar dan weet ik wel weer hoe het is om in een leeg hotel in Noord-Korea te overnachten. Na het ontbijt in alle stilte, verliet ik het hostel ook in alle stilte, om zo in de opkomende zon voorwaarts te trekken naar het kasteel van Beaufort, waar mijn wandeling formeel zou beginnen. Het begin van de dag vielen de temperaturen wel mee, omdat de dag en de dagen erna heet waren en heet zouden gaan worden. Gelukkig zou deze wandeling wel meevallen wat betreft temperatuur, want de eerste wandeling van Beaufort naar de Schiessentümpelwatervallen nabij Müllerthal, een tocht van iets meer dan 7 kilometer, zou bijna de hele tijd in de schaduw gelopen worden, omdat dit een boswandeling was.

Foto's van de dag zijn HIER te vinden. Enkele alvast hieronder:

Beaufort
Klein Zwitserland - Schiessentümpelwatervallen

De eerste wandeling

Het pad dat ik volgde loopt langs een klein stroompje in het bos, dat volledig omgeven is door rotsformaties, die in eeuwen zo gevormd zijn door allerlei natuurlijke omstandigheden die ik allemaal niet kan uitleggen omdat ik het niet exact weet. Het riviertje is een rustig voortkabbelend riviertje, hoewel het soms wel wat stroomversnellingen had en zelfs kleine watervalletjes. Het lijkt een natuurlijk wondertje, hoewel ik onderweg een paar pijpleidingen zag waar ook water uit kwam stromen. Hoe dan ook, het landschap was erg mooi, tussen de bomen en de rotsformaties door.

Op een gegeven moment keek ik op mijn kaart en moest ik ergens naar rechts, maar ik wist niet waar dat moest en zo liep ik rechtdoor mijn pad af, geen idee hebbend, dat ik ergens al afgebogen zou moeten hebben. Ik passeerde nog wat nordic walkers (nog immer geen idee waarom dat bestaat), dus ik bleef denken dat ik goed liep. Dit idee werd bevestigd omdat ik een wandelaarsbordje tegenkwam met de melding dat ik nog 4,7 kilometer had totdat ik in Müllerthal zou aankomen, maar het was zeker nog een kilometer tot klein Zwitserland, alwaar de Schiessentümpelwatervallen te vinden waren. Dit valse idee van goed lopen verdween direct vanaf het moment dat ik op een weg terecht kwam, niet echt een natuurpad. Ik wist wel welke weg dit was, en ik kon deze weg ook volgen, maar echt mooi was dit niet. Een hoop plezier en schoonheid ging er zo wel af - de hele tijd over dat asfalt banjeren maakt niet blij. Ik probeerde om aan de hand van mijn kaart, te oriënteren waar ik was, om zodoende mijn pad weer terug te vinden. Ik moest over een hek springen (met een zware tas ging dat niet goed - een flesje water moest het ontgelden) en zelfs door begroeid ruraal terrein lopen, om het pad terug te vinden. De rivier vond ik, maar het pad niet... Ik dacht in eerste instantie het Verloren Pad terug gevonden te hebben terwijl ik liep door onbekend terrein en wild landschap vol hoog gras, wespen en andere vervelende vliegjes die geïnteresseerd waren in mijn onverwachte bezoek aan hun territorium.

Ik waande mij een weg door de ruige geplanting naar de rivier toe, op zoek naar dat Verloren Pad en eenmaal langs de rivier dacht ik het pad gevonden te hebben, wat maakte dat ik het paadje zonder planten ging volgen. Dit pad hield een tijdje stand, maar het werd toch weer ruig met hele obstakels in de vorm van omgevallen bomen en takken die voor dat pad hingen en ik werd er niet gerusterop, zeker met de aanhoudende groepen boze vliegjes en zelfs wespen die me bleven volgen, maar steken deden ze gelukkig niet.

Het pad hield op een gegeven moment gewoon op, maar ik bleef doorlopen om later tussen de hevig toenemende begroeiing weer een pad tegen te komen, maar ik kwam enkel meer hangende takken en zompige grond tegen waar ik naïef instapte en wat in wegzonk. Mijn schoenen waren zodoende geruïneerd, aan mijn sokken hingen klitten en takjes en mijn benen waren erg vies, maar doorlopen zou ik - bij voorkeur weer op de weg, want dit uitstapje naar de ruige natuur was ik nu wel beu. Ik baande me weer een weg door het hoge gras en spijtig genoeg ook brandnetels, maar ja, dat moest dan maar. Ik begon me een beetje als Survivorman te voelen, al hoefde ik nog geen hutten te maken en op eten te jagen, dus wat dat betreft was dit gewoon soft. Ik moest over een gammel hekje klimmen, wat voorbijrijdende fietsers keken me raar aan tijdens de ontsnapping uit de wildernis, maar ik kon mijn reis voortzetten over de weg, na mijn benen wat afgesproeid te hebben met wat water dat ik gevuld heb van het kabbelende riviertje in het begin (ik ga niet mijn drinkwater daarvoor opofferen). Ik kon een paar kilometer over het asfalt gaan lopen, terwijl ik af en toe wat landgenoten voorbij zag rijden.

Na een flinke tijd was daar een bord dat zei dat ik nog twee kilometer moest wandelen naar de watervallen, langs een wandelpad dat uit het niets leek te verschijnen... Na wat rare bochten, omwegen van dit pad en het passeren van het dorpje Müllerthal, kwam ik daar eindelijk na iets van 10 kilometer aan bij de watervallen. Ik kon mijn benen, schoenen en handen gaan wassen, en wat bijkomen...

Ik ontmoette een Duitse familie (uit Beieren) die ook hier aan het wandelen waren waarmee ik nog lang gesproken heb. Ik heb wat drinkwater gekregen (het mijne was al een tijdje op...) en biscuitjes om de weg naar de bus nog te kunnen doorstaan. Ik verliet het baken van splonzigheid en iknkwam nog nèt op tijd aan voor de bus - de bus reed eens per twee uur en dit bleek de laatste rit van de dag te zijn... De bus volgde exact de weg waar ik al die tijd over gelopen had. Ik moest overstappen en volgens mijn planning zou dat best krap worden, maar het viel in werkelijkheid wel mee, zo langs een rivier met land aan de overkant dat later Duitsland bleek te zijn.

De tweede wandeling

De bus kwam en zo kwam ik aan in Echternach. Ik was eigenlijk te moe om een uitgebreide wandeling daar te maken, mede met het ook op de tijd, maar een kort stadswandelingetje kon er wel mee door. Mijn ouders waren al eerder in Echternach geweest zonder dat ik dat wist, maar ik denk dat zij ook wel een gevoel hadden voor het uitzoeken van mooie plekjes, of iets dergelijks. Plotseling, onderweg in Echternach, was daar regen! Uit het niets zowat, na de hele dag 30 graden zonnig weer te hebben gehad, en ik wilde eerst geen jas meenemen... Die jas ging aan, maar dat was kortstondig, omdat dat buitje het niet eens een minuut uithield. Ik hield het ook geen minuut uit met de zwarte jas aan toen het weer snel zonnig was, dus kon ik weer de jas in mijn uitpuilende rugtas proppen.

Ik kocht wat kleins om te drinken en te eten bij een supermarkt, maar er leek helemaal niemand te zijn. Na een tijdje wachten kwam er toch iemand aanrennen om de producten af te rekenen. Ik besloot te zitren nabij de basiliek van Echternach en ik ging de chocolade die ik gekocht had maar eens op te eten. Nuttige aantrekening: het is niet handig om een grote reep chocolade in je tas te doen als het buiten 30 graden is. In de tas zelf merkte ik niets, maar pas wanneer de verpakking open ging, ging het smeltproces wel erg hard. De troep stroomde langs mijn handen op mijn witte t-shirt (alsof ik al niet vies genoeg was) en genieten kon ik er in ieder geval niet van...

Een bustocht van een half uur naar Luxemburg-stad volgde naar de verblijfplaats, waar de nacht verschrikkelijk was, omwille van de hitte en de letterlijk honderden kleine mugjes die zich ophoopten aan het plafond en rondvlogen...

woensdag 14 oktober 2015

En plotseling was daar weer leven

Bijna twee maanden aan stilte, maar er is genoeg gebeurd in de tussentijd. Ik reis niet meer tweemaal per week naar de werkplek toe, maar dagelijks en dat kost veel energie en tijd. Daarbij, om elke dag nu hetzelfde riedeltje te schrijven als er toevallig weinig gebeurd vond ik ook niet interessant om te publiceren. Ik doe het sporadisch nog wel eens bij bijzonderheden, maar voor elke week heb ik nog altijd een bestandje op mijn tablet, gesorteerd op week, met alles wat die week gebeurde daarin genoteerd. In deze tijd is ook mijn camera overleden (er is wel weer een nieuwe) en kan ik niet meer bij de plek waar ik normaal gesproken mijn afbeeldingen stalde voor de galerijen. Naarstig (lees: met terugwerkende kracht) zoekend naar alternatieven, maar tot dusverre kan ik ook hier terecht.

Ik heb sinds augustus enkele reizen gemaakt (zowel van werk naar alles dat niet met werk te maken heeft), enkele berichten staan al als concept binnen dit blog (die nog niet zichtbaar zijn en ook niet af) en die zullen naar alle waarschijnlijkheid in de loop der tijd tevoorschijn komen op plotselinge momenten.

Dit was even een mededeling, want enkel stilte en plotseling een storm aan berichten kan geenszins gewoon genoemd worden, daar móet toch wel iets achter zitten zeker?

2 augustus 2015 - Met de museumtrams in Amsterdam

Op een zondag was het rustig en ik besloot met de fiets eens naar Amsterdam toe te gaan om een ritje te maken met de museumtrams. Deze trams rijden op zondagen op een vaste route, die loopt vanaf het Haarlemmermeerstation tot ergens in Amstelveen langs het Olympisch Stadion en door het Amsterdamse Bos, al is het niet echt een route die dwars door het bos loopt. Door stormschade reden de trams niet verder dan een bepaald punt en moesten wij overstappen op een andere tram die aan het pendelen was op een kort traject.

De trams die rondrijden zijn van allerlei soorten en afkomsten: authentieke oorspronkelijke Amsterdamse trams (donkerblauw), Rotterdamse trams, Groningse trams (inmiddels historie) en zelfs Weense trams.

Hieronder wat foto's van de dag van de gespotte trams met beschrijving, terwijl wat meer foto's van die dag HIER te vinden zijn.

Dit type tram heeft in het verleden in Wenen, Oostenrijk gereden. Een vergelijkbaar gekleurde tram (met dezelfde afkomst!) reed nog een tijdje in Utrecht rond als spitstram, met vaak wel drie van dit soort trama achter elkaar. Opmerkelijk binnen deze trams is de aanwezigheid van een viertalige mededeling dat roken verboden was: elk in de taal van de betreffende zone van na de Tweede Wereldoorlog (Wenen was net als Berlijn opgedeeld in vier zones - aanraadbare toepasselijke film: The Third Man): Engels, Frans, Russisch en Duits.
Twee trams (de 454 (blauw) en de 792 (zwart/bruin)) achter elkaar, het lijkt wel een spitstram! Beide trams zijn toenmalige Amsterdamse trams (met stadswapen).
Tram (de 41) uit Groningen, wetende dat de trams al enkele decennia niet meer in Groningen te vinden zijn in rijdende toestand...
Rotterdams materieel, de 507
Ik vermoed hier met de 330 een identiek model aan de 454, maar zeker ben ik niet.
Deze tram (óók afkomstig uit Wenen!) reed niet en zal ook niet meer rijden: deze staat nabij station Amsterdam Sloterdijk en deze fungeert als café.

26 augustus 2015 - Pendelen (deel 16)

De heenweg

Sinds gisteren heb ik vlak voor ik de bus instap te maken met een meeuw die graag mee wil met de bus, maar de meeuw komt er niet in. Een buitenlander wil ook mee, maar de wijze van betaling met bepaalde biljetten schikt de chauffeur niet. Dat levert wat ergernis op wanneer hij in het Engels niet begrepen wordt en dan moet de chauffeur zelf maar een goed biljet nemen uit zijn portemonnee en de andere, niet aanvaarde weer terugdoen. Zo komen we alsnog weg met +2 minuten en er valt direct te merken dat de chauffeur haast heeft: hij raast door de wegen van het dorp en doet me toch ergens verrassen hoe veel accelererend vermogen deze bus heeft. We zouden Heemstede-Aerdenhout dan ook op tijd bereiken...

VI+IV = 10 rijtuigen (de standaard in wording), dus bij aankomst kan ik vrij doorlopen naar de blauwe ruit met de 10 erop, waar niemand staat. De achterste deur van het voorste rijstel komt precies voor me te staan en in de gemoderniseerde VIRM is voldoende plek te vinden voor een vredige reis.

In Rotterdam Centraal kwam de ICMm weer aanrijden op spoor 14 om als intercity naar Leeuwarden te dienen. Op het moment van binnenkomen, komt er ook een GTW binnenrijden die tussen Dordrecht en Geldermalsen rijdt. Ik heb ze hooguit iets van twee keer gezien in Rotterdam, maar ik kan niet goed beoordelen of ze wel vaker daar te zien zijn.

De terugweg

Onderweg naar de halte reed de bus voorbij en daar kwam een tijdje later een andere voor in de plaats die een eindje om zou gaan rijden, maar wel via een weg zodat ik er een halte voor het station uit kon om zo toch op het station te komen aan de achterzijde, zonder om te hoeven rijden, onder het spoor door via de hoofdingang (en het busstation).

De intercity Den Haag kwam al vlot aanrijden en dat doet deugd. In Gouda rijdt er altijd wel een trein, zo lijkt het en volgens mij rijden er ook acht treinen (vier intercity's en vier sprinters) per uur naar Den Haag en Rotterdam terwijl er maar twee per uur direct naar Amsterdam gaan (enkel sprinters - de rest is met overstap). Het is een erg frequente regio, zeer zeker, met gemiddeld wel zo'n vier à zes treinen per uur via de as Oude Lijn van Leiden naar Haarlem en acht via Amsterdam Centraal naar Haarlem (Amstersam Sloterdijk meer omwille van de aansluiting vanuit Schiphol). Toch duurt de rit traditiegetrouw lang.

Net als in de intercity naar Brussel (op de dag van het bezoek aan Leuven) kwam er ook vandaag een vluchteling de trein in met een A4-tje (ditmaal wit) met tekst in zeer gebrekkig Nederlands dat hij geen werk heeft en arm is etc. Hetzelfde procédé volgde en zo herhaalden velen idem dito: het aantal keer dat ik gerinkel hoorde van muntjes bleef beperkt tot drie keer. Ten opzichte van België (waar meer dan de halve trein aan het rinkelen was) is Nederland een stuk minder vrijgevig. We mogen dan wel een zeer riant offer hebben voor vluchtelingen aan wat ze allemaal krijgen van de staat, maar dat wil nog niet zeggen dat alles dan ook zo blind vrijgevig is.

Treinstel 7538 (DDZ) viel mij direct wat op bij het binnenrijden: deze trein heeft ramen gekregen die open kunnen. De gewone reizigers kunnen dat weliswaar niet, maar iedereen met een omgekeerde inbussleutel wel.

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Rotterdam Centraal (controle: 0)
IC Rotterdam Centraal > Gouda (controle: 0)
[6] Gouda > Gouda
[186] Gouda > Gouda
IC Gouda > Den Haag Centraal (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Haarlem (controle: 1)
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee (controle: 0)

25 augustus 2015 - Pendelen (deel 15)

Het weer

Het is erg winderig, gisteren was er sprake van een wolkbreuk en wat verwoeste huizen, maar hier in de buurt hebben we, naast een straat die een wildwaterglijbaan werd, geen last van gehad. Het bleef voorlopig droog op de heenweg.

Diezelfde heenweg

Het omroepsysteem heeft er - ten opzichte van de vorige keer - nu wel zin in en het volume is een stuk hoger. De snelheid van de bus niet: het gaat traag en we komen iets meer dan een minuut te laat aan. De aansluiting lukt nog net en daarmee is het nog geen drama.

Tweemaal vierledige VIRMs arriveren en ondanks dat ik helemaal naar voren loop is de trein zowat helemaal bezet. Het zijn de klapstoeltjes die minder soelaas bieden in de zoektocht naar een zitplaats.

Vandaag blijf ik bij wijze van grap en misschien bij wijze van iets dat een vervolg zou kunnen krijgen zitten tot Rotterdam. Overstappen aldaar voor de trein in de richting van Leeuwarden en een bus zou mij constant een overstaptijd van minimaal tien minuten opleveren, wat rustig te noemen is. Vroeg raak ik er niet mee op werk, maar veel zin heeft dat eigenlijk niet omdat het merendeel van de collega's er niet is en het kantoor veelal nog op slot zit. Enfin, het is wel komisch om vanuit het perspectief van de doorrijdende reiziger op deze tijden het verkeer te aanschouwen en te zien dat

  • in Laan van NOI ik de ondoenlijke aansluiting op de trein vanuit Haarlem (naar Centraal) gemist zou hebben;
  • in HS ik de aansluiting op de trein vanuit Venlo gehaald zou hebben (naar Centraal);
  • dat in Delft ik schijnbaar nu kan overstappen op de sprinter in de richting van Rotterdam (en voort naar Breda);
  • dat de reis op tijd verloopt;
  • er geen controle is.

Het zou blijken dat de trein naar Leeuwarden niet verder zou rijden dan Zwolle en dat de Intercity Direct weer eens uitviel. In Rotterdam verliep de reis naar Gouda hoe dan ook in alle rust, waardoor alles wat plaatsvond in Rotterdam eigenlijk geeneens opviel.

De bijbehorende terugweg

De terugweg kon alle kanten op: ik heb me beseft dat ik praktisch alle treinen kon nemen en toch binnen tweemaal overstappen (en twee uur) alweer met de trein naar Zandvoort kan gaan, als tenminste die goederentrein nu geen roet in het eten gegooid had. Het begon te druppelen en de drupjes maakten plaats voor gewoonweg regen. De goederentrein bleef ditmaal achterwege, want de zomertrein was precies aanwezig 'in plaats van'.

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Rotterdam Centraal
IC Rotterdam Centraal > Gouda
[6] Gouda > Gouda
[6] Gouda > Gouda
IC Gouda > Den Haag Centraal
IC Den Haag Centraal > Haarlem
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee

donderdag 3 september 2015

20 augustus 2015 - Pendelen (deel 14)

Het weer

Voornamelijk heldere blauwe lucht, met een paar strepen aan wolken. Het is niet bijster fris, maar het had warmer gekund. Toch lijkt het ten opzichte van de dagen terug toch warmer te worden: 17°C.

De heenreis

De bus is in vergelijking tot andere keren best druk. Zou het te maken hebben met SAIL? Deze bus rijdt niet echt via het IJ, maar ja, als er iets naar Amsterdam gaat en het kan goedkoop, dan kun je altijd nog overstappen.

De sprinter naar Den Haag uit Haarlem is met drie minuten vertraagd en zelfs voor Den Haag Mariahoeve passeren we de trage trein.

Moeder en veeleisend zoontje lopen de hele trein door, maar 'nee doorlopen, nog steeds een vier vrije plekken' (de stoelen die tegenover elkaar staan).

De terugreis

Het wordt de sprinter naar Amsterdam ditmaal, om eens langs SAIL te gaan aanschouwen. Het werk valt ongemakkelijk op de dagen waarop de Sail-In viel en het spektakel al een tijdje onderweg is. Hoe dan ook wil ik er eens geweest zijn. Ik had ook morgen kunnen gaan, maar nu is het zo dat ik dan in Duitsland zit, dus dat schikt niet. Wat ik me wel tijdens deze rit afvraag: maakt de wijze waarop ik 'hallo' uitspreek mij in de ogen van de machinist een Vlaming? Ik krijg een 'merci è' als antwoord terwijl de rest wen standaard 'bedankt' ontvangt - in de trein naar Den Haag Laan van NOI ook al vandaag.

Het was gemoedelijk druk op SAIL. De oranje wandelroute was het meest aanlokkelijk voor de dag en zo kwam ik het merendeel van alle boten te zien.

Op Amsterdam Centraal was het nog vrij rustig, maar op één perron was het erg druk: spoor 1. De trein naar Beverwijk komt vertraagd (duister) aan en de eeuwige gouden oplossing is en blijft altijd bij kopsporen om naar achteren te lopen. Daar is de helft van de stoelen leeg en heerst er een prima rust.

De foto's moet ik nog tegoed houden. Het album heeft kuren en tot dusverre heb ik geen tijd gehad om deze te bewerken en uit te zoeken.

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Den Haag Laan van NOI (controle: 1)
SP Den Haag Laan van NOI > Den Haag Centraal (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Gouda (controle: )
[6] Gouda > Gouda
[6] Gouda > Gouda
SP Gouda > Amsterdam Muiderpoort (controle: 1)
SP Amsterdam Centraal > Zandvoort aan Zee (controle: 1)

woensdag 26 augustus 2015

19 augustus 2015 - Pendelen (deel 13)

Het weer

Het lijkt erop dat ik mag spreken over een blauwe, maar toch toch wel nog wat witte lucht, waarbij wolken niet duidelijk zichtbaar zijn, terwijl je toch zo'n gevoel hebt dat ze er wel zijn.

De heenrit

Het halteomroepsysteem in de bus lijkt er niet veel zin in te hebben; het uitspreken van de haltes gaat moeizaam en wat aan de trage kant. Desalniettemin heeft de chauffeur er wel zin in: stipt vertrekt hij en een minuut te vroeg komt hij aan.

In de bus kom ik twee mensen altijd tegen en dat voldoet aan de verwachtingen van het forenzen: zelfde tijden weg, verschillende momenten aankomen. Op het station van Heemstede-Aerdenhout (thuisbasis van de reisvereniging "De Forensische Forenzen") komen mij nog geen gezichten overeen, maar tussen een massa van veertig mensen, verspreid over het hele perron (waarbij het merendeel een lange trein verwacht en daarmee voorin staat) gaat dat hoe dan ook wat lastig, zeker voor een groep mensen die nooit echt spraakzaam is op het toneel dat een perron genoemd mag worden.

Het lijkt erop dat een groot deel der treinen op tijd rijdt, hoewel een enkele trein de 5-minutensticker krijgt. Het is wel noemenswaardig (categorie: grappig) hoe de sprinter naar Almere Oostvaarders op te delen valt in drie segmenten: voor-midden-achter waarbij voor en achter ronduit vol zit en het midden ronuit _niet_ - er zijn nog ruim voldoende plekken ('lege' - plekken zonder iemand naast je te hebben, in die zin) beschikbaar.

Te Laan van NOI moest ik constateren dat de sprinter naar Den Haag Centraal op tijd reed, maar omdat ik weer vrij ('gratis') reis, besloot ik om tram 3 te nemen, om zo als nog snel aan te komen. De aankomst te Den Haag verliep voorspoedig en zo kon ik hoe dan ook de trein van 08:09 nemen naar Utrecht. Een zesledige DDZ doet ook deugd zo deze ochtenden.

De terugrit

Het blijkt dat het een lichte chaos is rondom Utrecht met de helft van alle intercity's vanuit Gouda die uitvalt en sprinters die rondrijden met wat vertragingen, waarbij één een vertraging van meer dan 20 minuten te verduren heeft. Het is ook nog eens feest rond Den Haag Centraal en Den Haag HS, zo meen ik op te vangen. De ideale oplossing binnen handbereik is de sprinter naar Leiden Centraal via Alphen aan den Rijn met de eeuwige SGMm. Het is een toch wel spectaculair ritje in het begin, want het oprukkende geluid van de choppers met alle ramen open en het geschud op het enkelspoor maakt dat het gevoel van de achtbaan verschijnt en de mondhoeken omhoog gaan.

De mondhoeken gaan echter weer naar beneden als ik te Boskoop hoor dat de sprinter naar Gouda (zelfde traject) 10 minuten vertraging heeft. Nu is het overgrote merendeel van dit traject enkelsporig en dat betekent dat wij tien minuten moeten wachten op de tegentrein... Erger, dit houdt in dat de trein niet verder rijdt dan Alphen aan den Rijn om de dienstregeling niet in de war te gooien, alwaar het overstappen geblazen wordt op Alphen. Ik zie en hoor wat mensen de trein verlaten, in de hoop op wat beters, maar ik blijf zitten en zie wel wat er gebeurt. Ik verwacht dat ik nog te Alphen over kan stappen op de intercity naar Leiden die stopt in Alphen en afkomstig is uit.... Utrecht. Dat wordt spannend, want de vertraging is intussen opgelopen tot één kwartier.

En dan komt ie aan: snel weg! 18:11, en we moesten om 18:06 aankomen in Alphen. De conductrice roept wat om in volle vaart en nee, dat is niet echt waar deze sprintertjes voor zijn uitgevonden, met het brute geluid aan optrekagressiviteit en de wind die naar binnen brult, maar de strekking zal zijn dat we allemaal uit de trein moeten denk ik zo.

Dit paaltje is verdwaald geraakt en heeft de rug naar de reiziger toegedraaid. Ik herinner me nog hoe een paaltje in Waddinxveen ook zo erg de weg kwijt was geraakt...

We komen aan om 18:19 en om 18:23 zou de eerstvolgende trein naar Leiden komen: alsnog de intercity uit Utrecht, maar wel met +3 vertrek uit Alphen. Het stukje Alphen-Leiden is wel bagger, met onophoudelijk geschud en gestuiter van deze VIRM. De aankomst in Leiden zal nóg eens wat op mijn schoot werpen: 2 minuten overstaptijd in voor de intercity richting Haarlem. Daarmee kan ik nog de sprinter naar Zandvoort pakken, maar als ik die mis, vergooi ik 35 minuten van m'n leven zonder vervangende bus.

Het wordt een snelwandeltempootje, ik trappel de trap af en kom aan op spoor 5a waar de intercity net komt aanrijden. Victorie: het real-time systeem in de trein geloofde bij deze aankomsttijd niet in een overstap voor deze trein, maar met twee minuten is veel mogelijk, zolang de laatste minuut maar niet serieus genomen wordt als tijdstip waarop stipt de deuren dicht moeten.

Eenmaal in Haarlem wacht een zo goed als lege strandsprinter mij op, zonder controle.

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Den Haag Laan van NOI (controle: 1)
Tram 3 Laan van NOI > Centraal Station Boven (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Gouda (controle: 0)
[6] Gouda > Gouda
[186] Gouda > Gouda
SP Gouda > Alphen aan den Rijn (controle: 1) +11
IC Alphen aan den Rijn > Leiden Centraal (controle: 0) +2
IC Leiden Centraal > Haarlem (controle: 0)
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee (controle: 0)

dinsdag 25 augustus 2015

13 augustus 2015 - Pendelen (deel 12)

Het weer

De temperaturen komen tegen de 30 graden aan en dat is toch wat anders dan die frisse lucht van gisteren, hoewel het tegen de avond het perfect zonder jas had gekund.

De heenweg

Het is weer raak tussen Schiphol en Leiden - ditmaal een sein- en wisselstoring. Dat maakt dat er een aantal treinen uitgevallen is in de loop van de ochtend. Dit zou voor mij logischerwijze geen invloed moeten hebben omdat de intercity naar Dordrecht en de intercity naar Den Haag Centraal allebei over de Oude Lijn rijden via Haarlem (en Heemstede-Aerdenhout). Desalniettemin opteer ik vandaag voor een tweede overstapmogelijkheid. De intercity naar Dordrecht stopt in twee Haagse stations: Laan van NOI en Hollands Spoor (veelal afgekort tot HS). Ik kan op beide stations eigenlijk overstappen op treinen in de richting van Den Haag Centraal, waarbij

  • te Laan van NOI een sprinter om 07:59 (0 min overstaptijd) en om 08:10 gaat;
  • te HS een intercity om 08:03 (1 min overstaptijd) en om 08:13 gaat.

Dan lijkt de optie voor HS interessanter omwille van de iets grotere overstaptijd en deze wordt ook het overwegen waard nu er rondom Leiden misère is met de seinen en wissels. Laan van NOI wordt immers bediend door sprinters uit Schiphol en als ik mijn zogenoemde onmogelijke aansluiting met de sprinter vanuit Haarlem mis en de sprinter erna is afgeschaft, dan ben ik gedoemd tot de tram en daar zit ik niet zo op te wachten. Nu bestaat het concept van de robuuste dienstregeling, maar uiteindelijk biedt alleen een blik op het plan van het desbetreffende moment duidelijkheid.

Nu schreef ik dat die storing theoretisch geen invloed op mij zou moeten hebben omdat het plaatsvindt op een heel andere lijn: mispoes! Ten eerste kreeg ik mee dat mijn intercity naar Dordrecht een quasi-sprinter wordt tot Leiden met stops te Hillegom en Voorhout - een rechtstreeks gevolg vanwege het uitvallen van de sprinter uit Haarlem. Een snelle blik op de lijst van treinen voor Leiden en Laan van NOI toont dat de helft van de treinen is afgeschaft. Nu mijn trein zelf ook vertraagd is door het spelen van sprintertje op de Oude Lijn (intercitymaterieel als de VIRM is niet gemaakt om onderweg continu te stoppen) en ondanks dat vanwege de eerdergenoemde robuuste dienstregeling de sprinter naar Den Haag Centraal van 08:10 nog wel 'gewoon' (ook licht vertraagd weliswaar) rijdt, vergeet ik een overstap in Laan van NOI en plan ik een overstap op mijn buffer die ik zonet introduceerde: Den Haag HS.

Ik heb nog niet eerder zo kort stilgestaan te Leiden Centraal en met vijf minuten vertraging vertrekt de intercity vanuit Leiden. Die vertraging zou overeind blijven staan, alhoewel er nog een minuutje afgesmokkeld werd, voor wat het waard was. Er werd gecontroleerd vlak voor HS, maar de reizigers van het beneden- en bovendek kregen voorrang terwijl wij in genade vielen, want ondanks dat ze langs onze stoelen liep, kreeg het omroepen van de volgende halte voorrang. In HS zou ik alleszins ook de intercity naar Den Haag Centraal vanuit Venlo niet meer halen, waarna de trein van 08:13 vanuit Roosendaal mijn trein maar werd. Ik probeer me intussen in te beelden hoe stampvol de trein naar Den Haag Centraal vanuit Laan van NOI zou gaan zijn nu... De sprinter vanuit HS was anders ook niet leeg, maar ja, door het aflopen van de trappen zou evenmin de trein vanuit Venlo te halen zijn omdat er - net als in Laan van NOI - geen cross-platform overstap bestaat en de weg met de trappen langer duurt (de intercity naar Lelystad daarentegen heeft wel een aansluiting op de sprinter naar Den Haag Centraal).

Den Haag Hollands Spoor

De intercity naar Gouda lijkt ten slotte ook nog De Vier Seizoenen (lente) van Vivaldi te spelen in het doorloopstuk tussen de twee bakken. Ondanks het bijna-controlemoment vlak vóór Den Haag HS ben ik weerom geen één keer gecontroleerd. Ook weigert 9292 nog steeds toe te geven dat mijn bushalte er voor twee maanden uit zal liggen en daarmee toont 9292 deze halte nog altijd foutief in het reisadvies.

Schijnbaar kan dit: een oud barrel aan boord nemen en door midden (uit elkaar halen) in twee stukken ergens neerdumpen in het fietsrijtuig. Nu kan je wel degelijk (race)fietsen gedemonteerd gratis meevoeren...

De terugweg

Half zeven verliet ik Gouda. Volgens mij is dat vrij laat t.o.v. andere dagen, maar het is niet de eerste keer dat ik met een sprinter naar Den Haag moet. Ik heb niet kunnen kijken hoe de situatie is rond Leiden en Schiphol, maar bij aankomst zal ik het wel zien, tezamen met de sprinter naar Haarlem die het hoogstwaarschijnlijk zal gaan worden als overstappende trein. In de sprinter zelf intussen zal ik onder het genot van een heerlijke airco die de trein koel blaast tegen een wit scherm aan moeten kijken.

Zowaar rijden alle treinen weer. Wel merk ik de hele terugreis door dat het materieel een beetje ontregeld is. De sprinter naar Haarlem uitzonderlijk een DDZ en eenmaal in Haalrm is de ijnterxity naar Den Haag een ICMm. In de trein naar Zandvoort stinkt het naar wiet.

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Den Haag HS
SP Den Haag HS > Den Haag Centraal
IC Den Haag Centraal > Gouda
[187] Gouda > Gouda
SP Gouda > Den Haag Centraal (controle: 0)
SP Den Haag Centraal > Haarlem (controle: 1)
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee (controle: 0)

zaterdag 22 augustus 2015

12 augustus 2015 - Pendelen (deel 11)

Het weer

Het is overwegend bewolkt en licht grijzig. Het lijkt dreigend, maar de vooruitzichten maken het uiteindelijk niet al te angstaanjagend, zeker wanneer de wolken allemaal verdwenen op een zeker moment.

De heenreis

Te Leiden Centraal regent het omroepen. De sprinter naar Almere Oostvaarders rijdt niet wegens een defecte trein en zowaar zijn Sassenheim en Nieuw-Vennep niet te bereiken. Dit zou duren tot kwart voor negen en dat is toch een behoorlijke tijd. Ook is iemands OV-chipkaart gevonden, mits het tenminste noemenswaardig is als de eigenaar ervan al niet weg is.

Bij vertrek in Leiden zie ik een sprinter naar Den Haag halteren te Leiden. Dat is zowaar de trein vanuit de richting Schiphol (met de kapotte trein) en die vult de normaal gesproken uitgevallen trein in zodat ik - als ik de onmogelijke overstap zou missen - niet ontiegelijk lang zou moeten hoeven wachten. Een robuuste dienstregeling zoals ik al eerder beschreef.

Wachten op de sprinter en in de tussentijd komt dit voorbij rijden te Laan van NOI.

Als ik net de sprinter naar Den Haag Centraal van 07:59 heb gemist komt vijf minuten later een intercity naar Den Haag Centraal voorbij gereden. Ik vraag mij af waar die vandaan komt, maar die zal vást niet uit Schiphol komen i.v.m. de verkeersluwheid. Een beetje onderzoek leert dat deze trein uit Leeuwarden komt, via Schiphol gereden heeft en zowaar de defecte trein doorstaan heeft, met als offer tien minuten vertraging vandaag. Ik kan het iets noemen om rekening mee te houden als ik Leiden binnenkom.

Eenmaal in de sprinter krijg ik te horen: Dit is de sprinter naar Den Haag Ypenburg, Hilversum, Naarden-Bussum en Den Haag Centraal, aldus de verwarde automatische omroeper in deze vervangende sprinter...

De rit naar Gouda was er een zonder geschiedenis zoals wel vaker. De bus rijdt inderdaad niet langs de gebruikelijke route. Ik zal een fiets mee moeten nemen om die drie kilometer aan afgeschafte haltes te kunnen doorstaan!

De terugreis

Ik vertrek laat na flink geklooid te hebben met iets voor werk en dat maakt dat 9292 mij adviseert om weer de bus naar Leiden te nemen.

Ook dit is Nederland... Boskoop, de rotonde die plots een t-splitsing werd.

Te Leiden Centraal komen er drie personen die een erg interessant uniform aanhebben - een ontwerp dat ik nog niet eerder heb gezien. Overwegend zwart met fluoriserend geelgroen en dat zag er toch best flitsend uit, met handboeien en al. Een zwartrijder wordt al gauw de trein (vermoedelijk uit de eerste klasse) uitgeknikkerd. 'Veiligheid en service' stelt het uniform, een quasi-politie-eenheid, zonder politiebevoegdheden zeker...

Leiden Centraal is verdacht rustig...

19:44 vertrektijd is natuurlijk later dan normaal voor de sprinters naar Zandvoort (symmetriedienstregelingswijze is de vertrektijd :39) en ditmaal moesten we weer een goederentrein voor laten gaan. De 'Dordrecht' in rode DB-livrei kwam ons pad kruisen vanuit de richting Beverwijk.

Een vreemd fenomeen is de trein uit Amsterdam die aankomt op spoor 6b, maar deze rijdt niet verder. In plaats van die trein staat de sprinter naar Zandvoort aangekondigd op spoor 5 (ernaast), zodat het hele publiek van de ene trein naar de andere moest gaan lopen. Even deze oversteek maken gold ook voor de machinist - die moest de net aangekomen trein verlaten en instappen in de andere van spoor 5. Hij snapte er zelf ook de ballen van waarom hij zelf ook moest overstappen.

Het bleek een ritje te worden met zowaar 100% controle op de treinen, maar ja, de bus bleef controleloos, terwijl ik toch eens gecontroleerd werd in de bus zelf, te Gouda, in één der voorgaande weken.

Resumé

[80] Zandvoort - Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Den Haag Laan van NOI (controle: 1)
SP Den Haag Laan van NOI > Den Haag Centraal (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Gouda (controle: 0)
[187] Gouda > Gouda
[186] Gouda - Leiden
SP Leiden Centraal > Haarlem (controle: 1)
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee (controle: 1)

zondag 16 augustus 2015

6 augustus 2015 - Pendelen (deel 10)

Het weer

De lucht moest in de vroege ochtend nog wat op gang komen. Schijnbaar wolkenvrije lucht, maar hier en daar is er toch nog wat te zien aan bewolking dat vooral uit streepjesbewolking bestaat. Het zou goed warm worden vandaag, reden genoeg om op de terugweg de jas op te bergen.

De heenweg

De IC Dordrecht wordt ditmaal gediend door tweemaal vierledig dubbeldeksmaterieel en dat zou je haast verwachten voor in de spits, maar nog al te vaak worden in de spits de treinen afgedaan met beperkt materieel (zoals gisteren), in de minimale variant. Vandaag is dat anders, tezamen met een zesledige en een vierledige SLT aan elkaar als sprinter naar Haarlem in de tegengestelde richting. De rit verloopt probleemloos, maar het lijkt er weer op dat er geen controles komen vandaag.

De terugweg

Tussen sprints door met de sprinter... zo kan mijn werk wel samengevat worden.

Vlak voor de bus aankwam, zag ik dat er weer een plastic zak om het haltebord gedaan is en ditmaal is de halte zeker tot mid-oktober (!) uit de dienst terwijl één van de twee genoemde vervangende halten zelf ook uit de dienst gegaan is vanwege eerdere werkzaamheden...

Ik had geen zin en trek om via Den Haag te gaan, dus ben ik eens de sprinter naar Leiden gaan nemen via Alphen aan den Rijn, de eerste keer dat ik over deze lijn zou gaan rijden in mijn leven. Veel kreeg ik er niet van mee, want ik was half in slaap gesukkeld. Wel was er zowaar aan het begin van de rit controle! Naast mij vindt een druk gesprek plaats en iemand merkt op: "Heeft u iets met psychologie gedaan?" waarop de ander antwoordt "Nee, maar ik kan wel goed luisteren". Soms is het leven doodeenvoudig, zou je denken.

Na aankomst in Leiden is het wel grappig dat het een keer voor mij zo is dat ik wacht op de intercity naar Amsterdam via Haarlem en dat ik de intercity naar Lelystad Centrum zie aankomen, in plaats van dat ik erin zit.

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Den Haag Laan van NOI (controle: 0)
SP Den Haag Laan van NOI > Den Haag Centraal (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Gouda (controle: 0)
[6] Gouda > Gouda
[187] Gouda > Gouda
SP Gouda > Leiden Centraal (controle: 1)
IC Leiden Centraal > Heemstede-Aerdenhout (controle: 0)
[80] Heemstede > Zandvoort

5 augustus 2015 - Pendelen (deel 9)

Het weer

'Lichtjes' (kuch) wat bewolking, maar de zon nodigt uit met een warme gloed op deze ochtend. Het zou warm worden.

De heenweg

Ik herinner mij de bordjes in de Belgische treinen dat niet iedereen hoeft te weten dat 'u uw lief "mijn konijntje" noemt', of iets van die strekking, als een vrouw in de bus op de alom bekende zwoele stem (met accent, want etnisch niet inheems) manlief meer dan acht maal in een minuut 'schatje' noemt. Dit maakt dat het vocabulair in het Vlaams groter lijkt dan ik initieel al vermoedde. Vlak vóór Heemstede-Aerdenhout is de 'duivelse nerdmobiel' intussen verdwenen. De eigenaar moet zich betrapt gevoeld hebben zeker sinds het moment dat ik die auto ging fotograferen of zo.

De zesledige VIRM staat gevoelsmatig erg lang stil in Leiden. Het is weliswaar een deel van de dienstregeling, de trein moet ook nog te vroeg aangekomen zijn, maar dit maakt de hoop op een snelle overstap in Den Haag gevoelsmatig toch wat kleiner.

In Laan van NOI beweeg ik me voor de stilstand naar het vierde rijtuig vanaf de voorkant in de rijrichting (van de zes, ingewikkelder beschrijven kan ik het niet) en dat is voldoende om me direct de trap af te laten hollen, maar voordat de deuren openden zag ik geen treinen staan en dat zou jammer zijn. Plots, bij het zetten van mijn voet op de derde trede, jawel: een sprinter komt aanstormen met bestemming Den Haag Centraal. Hop, vaart erachter en zo heb ik weer tien minuten tijd gewonnen.

Nu is intussen wat meer bekend over die VIRMS, want ze mogen dan wel allemaal verlengd zijn en er ook nog eens veelal hetzelfde uit zien, het interieur verraadt toch wat anders. De zesledige serie 8600 blijkt het stel te zijn met de oorspronkelijke kunstlederen bekleding met enkele rijtuigen die pluche stoelen bevatten (deze waren oorspronkelijk vierledig, waarbij later twee extra rijtuigen toegevoegd werden), terwijl 8700 enkel pluche is. Voor de vierledigen moeten we bij de reeks 8400 spreken over uitsluitend kunstlederen bekleding (met uitzondering van de fietsruimte en het kleine deel de wagon met het kleine toilet). De reeks 9400 is eigenlijk haast identiek, met dezelfde kunstlederen stoelen met een rijtuig dat pluche bevat. Het doet me een beetje denken aan de Belgische Breaks, die oorspronkelijk uit twee rijtuigen bestonden. Deze werden er drie en het tussenrijstel kreeg zowaar stoelen in plaats van banken in de kopbakken. De reeksen 9500 zijn de gemoderniseerde varianten met de blauwe pluche stoelen. De variant met de blauwe stoelen is overigens vanaf de buitenkant te herkennen aan de gele reflecterende strepen op de opstaptreden (of hoe heten die) onder aan de deuren. Vaak is de trein vers bestickerd (of gespoten, maar dat betwijfel ik een beetje omdat de oude VIRMS - net als de DD-ARs - eruit zien alsof steeds vierkante stukken sticker eraf zijn gesnede, alsof ze vervellen) met een heldere, verzadigde kleur (oranje-)geel, in plaats van een oude, grijzende gele kleur van de eerste en tweede generatie van het dubbeldeks-interregiomaterieel, want zo heetten die oorspronkelijk, nu zijn deze verlengd dubbeldeks-interregiomaterieel (VIRM).

De reis naar Gouda toe verliep zonder noemenswaardige aardigheden in plaats van noemenswaardigheden zoals mijn autocorrect foutief maar desondanks wel aardig voorstelde.

De terugweg

17:49 weg, 19:06 thuis. Op tijd weggaan heeft als direct gevolg dat ik ook veel sneller thuis kom. Dat heeft niet echt iets met het geval je-gaat-later-weg-en-komt-daarmee-ook-later-thuis te maken, maar meer qua reistijd. Het ene moment sluiten de verbindingen beter aan. Grager neem ik de trein in Haarlem van 18:56 die de laatste zomertrein van de dag speelt, of die van 19:09 eventueel. De volgende trein gaat pas om 19:44...

In Den Haag staat een vierledige VIRM klaar om naar Haarlem en verder toe te gaan en verder. Vierledig! Zo'n korte trein en dat in de spits... Foei! De trein zat dan ook vol met elke denkbare plaats bezet.

Plots, te Leiden komt een man met een fiets het fietsrijtuig binnen. Alle klapstoeltjes zijn bezet, maar de man is bewust van zijn rechten en wijst de heren en dames op de sticker boven het raam dat fietsen voorrang hebben. Hij verzoekt hen dan ook om op te staan. Initieel willen ze niet (ze willen gewoonweg helemaal niet want het pluche zit lekker), maar na wat herhalen op een zeer beheerste, vriendelijke toon willen ze toch met moeite opstaan en zo komt de fiets alsnog op haar voorbestemde plek. 'Wat een service!' zegt de man content tegen zijn medereiziger.

De 'strandsprinter' (zo een reed vroeger echt onder deze letterlijke naam, toen enkel met SGM, de oude gele Sprintertjes in een unieke strandbaluitvoering) stond klaar in de vorm van een oude VIRM, maar ook in deze trein (waar overigens niemand in leek te zitten) heerste er een gebrek aan kaartcontrole. De teller blijft brutaal op nul staan vandaag.

Resumé

[80] Zandvoort > Heemstede
IC Heemstede-Aerdenhout > Den Haag Laan van NOI (controle: 0)
SP Den Haag Laan van NOI > Den Haag Centraal (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Gouda (controle: 0)
[6] Gouda > Gouda
[187] Gouda > Gouda
IC Gouda > Den Haag Centraal (controle: 0)
IC Den Haag Centraal > Haarlem (controle: 0)
SP Haarlem > Zandvoort aan Zee (controle: 0)

30 juli 2015 - Pendelen (deel 8)

Het weer

Ditmaal gelukkig rustig weer ten opzichte van gisteren. Het is wel winderig en weer hangen daar een dreigende grijze deken aan de lucht. Ondanks de dreiging mag ik spreken over zonnig en prima weer.

De heenweg

De lijn tussen Rotterdam en Den Haag is slachtoffer geworden van koperdiefstal en dat ontregelt het verkeer best sterk. De treinen naar Dordrecht rijden nog wel, maar de treinen vanuit Dordrecht naar Amsterdam (2210, 2212, de treinen van rond mijn tijdstip) rijden niet. Dit is raar, want als de treinen in Dordrecht uitvallen, kun je van deze treinen in de buurt - neem ik toch aan - vervangende treinen maken die bijvoorbeeld in Den Haag HS beginnen? Daar hebben ze nota bene speciale treinnummers voor uitgevonden (zo zou de 2212 dan nu rondrijden als 402212). Dat wordt vaak toegepast en heb je hoe dan ook een robuuste dienstregeling waarbij er zo min mogelijk aan de hand voor de reizigers die na het getroffen traject de trein moeten nemen. Ik had er in ieder geval geen last van, want mijn treinen reden allemaal wel.

Te Laan van NOI zag ik de sprinter naar Den Haag Centraal niet klaarstaan en ook niet aankomen: deze werd aangekondigd met vijf minuten vertraging. In realiteit vertrok deze twee minuten later, maar de vertraging was in ieder geval groot genoeg om de aansluiting mogelijk te laten zijn. De aanstormende trein bestond uit twee drieledige SGMm's en dat is toch weer wat anders dan de eeuwige SLT op dit traject. De intercity naar Utrecht Centraal stond er al, maar deze was ook voorzien van ander materieel dan gebruikelijk: het was een zesledige VIRM, precies dezelfde soort als voor de intercity Schothorst die vijf minuten voor vertrek van de intercity Utrecht Centraal overigens aan kwam rijden.

Mijn rugtas is wat zwaarder deze dag omdat ik pakketjes af moet leveren. Met een laptop en twee flessen water wordt dat een uitzonderlijk gewichtige opgave (meer dan twee kilo erbij is feest), maar deze dag kende nog lang niet zo'n gewichtige rugtas als toen ik naar Luxemburg toe ging! Die was helemaal volgepakt met vier flessen water, een laptop, allerlei snoertjes, kleding en wat allemaal nog meer niet die de tas zowat deed uitpuilen.

Willekeur: Schindler's [sic] Lift.

De terugweg

Voor de terugweg aanving zou ik de pakketjes afleveren bij een leverpunt in een bouwmarkt in de buurt in verband met een gunstige lichtingstijd, maar daar werden helemaal geen zendingen naar het buitenland geaccepteerd omdat ze die eenvoudigweg niet uitvoerden! Alsof je een postkantoor hebt zonder zegels, wat een onvoorstelbare onzin! Het personeel zei nog wel dat ze die service *doet overgeven van dit woord* in de toekomst wel zouden gaan leveren, maar neen, evenmin hadden zij daar verstand van. Ik verliet de locatie verbouwereerd en op de bus ging ik al niet meer wachten - meer dan vijftien voor een bus wachten die toch een tien minuten omrijdt deed mijn humeur ook niet veel meer verbeteren. Ik heb zodoende een keer naar het station gelopen in plaats van dat ik de bus zou gaan nemen.

Eenmaal toen ik station Gouda benaderde kwam een intercity naar Den Haag al aanrijden in de vorm van een DDZ en ik moest er een licht eindsprintje achteraan gooien (met de pakketjes...) om nog voor 18:04 in de trein te zijn. Dat lukte.

De sprinter naar Haarlem stond klaar, twee vierledige SLT's, waarvan het rijstel aan de kant van het stootblok afgesloten was. Een vrouw probeerde tweemaal om de deuren van dit duistere rijstel te openen en weerom verbaas ik me over het intelligentieniveau van sommige mensen: de trein is donker, iedereen loopt naar voren: waarom dan nog eens hardleers proberen om die deuren alsnog te openen? Ben ik nu zo slim, of... ach laat ook maar.

Eenmaal onderweg sla ik voor het eerst een boek open: De donkere kamer van Damokles van W.F. Hermans. Ik ben normaal gesproken niet bijster weg van Nederlandse literatuur (dat is nog een parabool te noemen - mijn favoriete literatuurwerk tot nu toe is nog altijd van een Vlaming) maar het boek had ik al een tijd ongelezen zien staan in mijn pas heringerichte kast, dus waarom ook niet. Ik kwam niet echt ver, ik begrijp het verhaal moeilijk, zeker met bladzijden die midden in een zin eindigen en met een hele nieuwe zin op de volgende pagina beginnen. Is dit gewoon amateuristisch gedrukt, of ontgaat mij hier een revolutionaire schrijfstijl waarbij plotseling vier scenario's zonder aankondiging afgebroken worden en vervolgd worden in het midden van een ander stuk? Ik was nog maar net begonnen met het verhaal op bladzijde 9 en ik las het woord 'Voorschoten'.

En ergens kwam daar een raar gevoel mijn rug bekruipen. Ik keek omhoog en zag op dat zelfde moment:

Jawel, Voorschoten. Hoe bestaat het...

Eenmaal in Heemstede-Aerdenhout kwam uit het niets bus 4 die vanaf Heemstede naar Schalkwijk zou gaan en daar kwam een man uit die in lichte paniek vroeg op 'die bus' al weg was. 'Die bus' waar hij het over had was bus 9 naar Hillegom en die was een minuut geleden vertrokken. Ik vertelde hem nog dat ik vreesde dat die slechts om het uur rijdt (dat wist ik wel zeker, maar onbewust laat ik het wat erger klinken) en als reactie kwam daar een welgemeende kuuuuuut vanaf.

Halverwege verliet een vermoedelijk Oost-Europese dame de bus die vroeg welke richting zij op moest lopen om naar een 'Scouting place' te komen. Ik mag dan wel mijn hele leven in Zandvoort vertoefd hebben, maar ik heb werkelijk geen idee of er in Bentvelt (het zuidelijk gelegen dorpje onder Zandvoort - zelfde gemeente) zich een scouting bevindt... een beetje research achteraf gaf inderdaad dat er een scounting in Bentveld zit. Je hele leven in een dorp bevinden en dan daarmee automatisch helemaal bekend zijn in eigen dorp, zeggen ze dan.

Poging twee voor de aflevering van de pakketten in een supermarkt in Zandvoort mislukte ook faliekant: de pakketjes leken wel geaccepteerd te worden, maar het automaat scheen dienst te weigeren. Ik denk toch echt dat het ligt aan de twee jongedames die werkelijk geen idee hadden wat ze moesten doen en wat ze ermee aan moesten. Het eerste pakketje voor het buitenland werd nog wel voorzien van een sticker met erg veel moeite, maar vertrouwen deden wij allebei het niet omdat er geen bonnetje kwam. Het grote tweede pakket kwam tevoorschijn en één van de twee vroeg nog hoopvol 'En deze moet wel binnen Nederland?' waarop ik droog, verslagen antwoordde dat 'als er geen Nederland opstaat, dat wel niet het geval zal zijn zeker...' en zo werd alles maar geannuleerd en kon ik het morgen proberen bij mijn vertrouwde postplek. De staat van de post in dit land is slecht te noemen, bij dezen!

Ten slotte: deze NS-kaartenautomaat had er niet zoveel zin in vandaag om het welkomstbericht snel goed te laten tonen.

vrijdag 14 augustus 2015

29 juli 2015 - Pendelen (deel 7)

Het weer

Het weer weet zelf niet echt wat het moet zijn vandaag, met in de vroege ochtend heldere blauwe plekken tussen de grijze, naderende ophopingen door. De zon was wel op bepaalde momenten volop zichtbaar, maar de zon bleef proberen zich achter de wolken zich verstoppen. Ter hoogte van Den Haag hield de blauwe lucht het voor gezien en werd het een wel heel erg donkergrijze boel. Het bleef desondanks droog, maar te Den Haag Laan van NOI barstte de hemel open: de regen knalde als vuurwerk op het dak en dat zorgde voor een hevig knallend geluid, niet zo heel veel later gevolgd door onweer. Op de terugweg leek alles weer vredig te zijn, ironisch genoeg...

De heenweg

Mijn derde poging om de NE-RD-666-mobiel vast te leggen mislukte, omdat de zoomfunctie niet zo handig ingesteld stond. Dat ruïneerde mijn humeur voor de heenrit, maar ach, eenmaal lopen naar de trein en dat gedachtespinsel is al weer spoedig verdwenen. De bus reed stabiel en wel door en komt een minuut te vroeg in Heemstede-Aerdenhout aan. De trein naar Dordrecht kan zo perfect gehaald worden: hij komt net aanrijden op het perron op het moment dat ik incheckte.

Te Leiden Centraal zie ik op ovtijden.com dat de sprinter naar Den Haag Centraal met de onmogelijke aansluiting weer vertraagd is. Twee minuten, dus de kans is daar dat ik hem zou kunnen halen. Eenmaal in Leiden zie ik tot mijn verbazing een DD-AR wegrijden met als eindbestemming Almere Oostvaarders. Ik heb die werkelijk daar nog nóóit gezien en evenmin lijkt me deze route nu ook niet echt een route waar de NS deze treinen nu zou gaan inzetten, als uitschot van alles... een prestigekwestie van formaat!

Ik hoopte slim te zijn om in de vierledige VIRM waar ik inzat helemaal naar achteren te lopen om zo dicht bij de trappen te zijn, ter bevordering van de overstap op de vertraagde sprinter. Die sprinter zie ik eigenlijk helemaal niet aankomen en ik kwam erachter dat naar achteren toelopen in een vierledig stel niet slim is, want niet alleen moet ik anderhalf rijstel terug lopen om bij de trappen toe te komen, het was aan het stortregenen en het stuk na de trap tot waar de trein gestopt is had geen afdakking, dus ik kreeg de volle lading. De volgende sprinter naar Den Haag van 08:10 ook was vertraagd (iets van drie minuten), maar ach, met een overstaptijd van 9 minuten excl. vertraging zou dat geen reden zijn tot paniek. Ik zou hoe dan ook speling hebben van een uur.

De regen kwam met bakken uit de lucht kletteren
Primeurtje: tram 3 reed zowaar weer

Voor de intercity naar Schothorst besluit ik eens om boven te gaan zitten voor de verandering (het was vol beneden) en aldaar is de reis vredig verlopen. De bliksem zag ik meermaals inslaan onderweg, maar schade heeft het voor mij in ieder geval niet gezorgd. De regen hield aan en op weg naar de bushalte zou ik nog eens goed nat worden...

Het busstation van Gouda liep gestaag onder

In de bussen van vorige week had ik al gelezen dat de spoorbrug bij Gouda waar alle bussen zowat onderdoor gaan richting het noorden verbouwd wordt, waardoor geen busverkeer mogelijk is. 9292 zwijgt werkelijk in alle talen en nee, er is niets vreemds aan, zo lijkt het. Bij het opzoeken van de route en het voor-de-zekerheid uitklappen van de tussenhaltes is er wel degelijk wat aan de hand: meer dan de helft van de haltes tot mijn halte zijn geschrapt en de bus rijdt om, langs het centrum.

De terugweg

Wonderlijk genoeg is het zowaar droog en warm! Dezelfde wolken als bij vertrek in Zandje liggen ook nu weer op de loer, maar ditmaal biedt dat weinig tot geen dreiging. Rotterdam is zelfs weer helder zichtbaar vanuit de sprinter naar Den Haag. De sprinter voelt aan als een intercity, het duurt een hele lange tijd voor we een keer stoppen - natuurlijk stoppen we nog wel een aantal keer - en zo voelt het aan dat ik weer vlot thuiskom: de moed tot uithouden is gegroeid.

Ik verlaat de sprinter in Heemstede-Aerdenhout om eens wat boodschapjes te zijn bij de supermarkt in de buurt en onderweg naar de volgende bushalte ná het station loop ik expres eens langs de auto die ik nu al drie keer voorbij ben gereden om die vast te leggen. Mijn dag is compleet.

Als bonus nog twee foto's van wat ik onderweg naar de bushalte voorbij Heemstede nog meer zag:

zaterdag 1 augustus 2015

3 juli 2015 - Luxemburg - Vianden

Na gewekt te zijn geworden door een kerkklok die wel meer dan 100 keer achter elkaar aan het bellen was, alsof ze daar wisten dat ik nog een tijdje langer in bed zou blijven liggen tussen de sterk ronkende Roemenen (vermoed ik) die laat in de avond (terwijl ik al lag te slapen) mijn kamer binnenkwamen. Ze spraken in ieder geval geen Engels met elkaar... Awel, ik zou al vroeg op pad gaan, daar valt geen misverstand om te creëren. Zo begon dag 2 van mijn reis door Luxemburg, na de eerste dag door de Gaumestreek gehad te hebben.

Vandaag staat de gelijknamige hoofdstad van het land waarin ik mij nu begeef op het programma, met nog ruimte om ergens anders naartoe te gaan en dat werd Vianden.

De foto's staan HIER, de kwaliteit van de plaatjes zijn bij het verwerken wat achteruit gegaan, hoewel de originele nog gewoon goed zijn... hoe dan ook, hier staan alvast wat van de hoofdstad:

Het Groothertoglijk paleis met het parlement er tegenaan (rechts)
Blik op de wolkenkrabbers in de verte

De route

Kort samengevat: van de plek van het hostel in Hollenfels naar Luxemburg en daar vertieren per benenwagen. Als dat alles zou zijn, zou ik hierover geen blog geschreven hebben met een hoofdstuk die gewijd is over een enorm eenzijdige route. Bus 431 nam de rit van Hollenfels naar Mersch voor haar rekening, waarna een RegionalExpress (equivalent voor sneltrein) met RegionalBahn (equivalent voor stoptrein) de ganse meute bracht naar Luxemburg stad.

Naar Vianden rekenen op de RegionalExpress - ditmaal in de intercity naar Liers en dat is inderdaad een heuse intercity die wordt uitgevoerd door de NMBS. Er zijn twee leuke dingen te bespeuren in deze trein, een heus leuke en een cynisch leuke: het heuze leuke is dat deze trein getrokken wordt door een Luxemburgse loc, met intercityrijtuigen van het type I10 met gordijnen en wel erg luxueus uitziende, dikke stoelen (geen platte pauper met een kleedje er omheen) die ook nog eens een stofje bevatten. Het cynisch leuke is dat deze trein eens in de twee uur rijdt, daarmee basta. Deze intercity brengt mij naar Ettelbruck waar ik een nijpende vijf minuten vertraging zou hebben op bus 570. Ik was toch echt op tijd, maar ik zag helemaal geen bus. De vertrektijd ging voorbij en ik begon het verdacht te vinden. Ik sloeg het bord met alle vertrekkende bussen op de dag aan en inderdaad, daar stond hij gewoon. Ik vroeg een persoon van het personeel van de CFL - in het Duits! - over hoe het zat met deze bus en deze wees mij op een klein papiertje tussen de dienstregelingen in die vertelde dat de vertreklokaties van een aantal buslijnen verplaatst zijn naar een parkeerplaats in de buurt. Dat was mij compleet ontgaan en zo kon ik wachten op de volgende bus. Gelukkig duurde het wachten in de slopende warmte niet lang (ook nog eens nauwelijks afdak aan die parkeerplaats behalve een betonnen wantoestand met evenmin aanlokkelijke personen eronder).

Vanuit Vianden nam ik de eerste de beste bus die ik tegenkwam aan halte Bréck van bus 570, waarmee ik aan de halte Bleesbréck zou overstappen op bus 502 naar Beaufort, maar ik vreesde het ergste toen ik in de bus mijn planning er nog eens op nasloeg: ik zou de aansluiting onmogelijk kunnen halen met een aankomsttijd die vijf minuten later was dan mijn geplande bus... erger nog: het werd ditmaal een uur wachten aan deze halte in het midden van een erg drukke regionale weg, gelegen aan en camping, praktisch ver buiten de bebouwde kom, zonder café of wat dan ook. Een bushokje en een boom waren de enige plekken die mij een plek voor broodnodige verkoeling konden bieden... tijdens mijn verblijf in mijn bushokje stopten werkelijk alle bussen die voorbij kwamen voor mij, zonder dat ik er een arm voor uitstak. Ik denk dat dat de standaard handelswijze is voor de bussen daar, maar dat zou ook kunnen komen omdat alle bussen naar Ettelbruck gingen via Diekirch...

In Vianden, blik op de Our en het kasteel op de heuvel

Ik kwam, toen de volgende bus 502 aankwam, er nog even haarfijn achter waarom die chauffeurs altijd stoppen wanneer iemand zich in het hokje bevindt of op het bankje ernaast: aan een halte lag een mevrouw te slapen, ze leek flauw gevallen te zijn door de hitte (die lag er ook nu niet echt in een natuurlijke houding bij) en daarop rende een man naar de vrouw toe, maar tot mijn verbazing (categorie: wat ís dit?) schudt die man haar ruw wakker en zij blijkt de dochter van de man te zijn. Hij was helemaal boos terwijl zij helemaal de weg kwijt was van de hitte. Ze werd de bus in geleid en zo konden we na deze 'opschudding' weer onderweg naar Beaufort.

De reis zelf

De tocht door Luxemburg stad was er een die integraal per voet werd afgelegd, geen bus kwam daar aan te pas. Er was sprake van vergelijkbare temperaturen met gisteren, al leek het nu iets warmer te zijn. Al voor de eerste grote brug vanaf het station naar het stadshart was ik ietwat aan de vermoeide kant, maar ik was maar net begonnen, dus doorzetten was het antwoord. De Adolphe-brug zag er heel anders uit dat dat ik me voorstelde: er was een blauwe bouwval verrezen waar alles overheen reed en al snel werd mij duidelijk waarom hier een blauwe brug stond: de Adolphe-brug werd gerestaureerd en daarom was deze helemaal ingepakt in een gigantisch wit laken met een heel groot opschrift in de vorm van een URL in het Frans en in het Duits aan beide zijden van de brug, in het standaardlettertype Calibri (je hoeft geen IT te studeren of je herkent het direct als je een paar keer met Word gewerkt hebt).

Langs de kathedraal en het Groothertoglijk paleis begaf ik mij naar de Kazematten, de alom bekende grotten en een ongeschreven must is voor iedere standaardtoerist die de stad bezoekt. Nu wil ik mezelf niet echt tot een standaardtoerist rekenen, maar ach, een stadswandeling blijft een ordinaire stadswandeling onder het mom van ik-ben-hier-nog-nooit-geweest-en-ik-wil-de-mooiste-plekken-zien-nu-ik-er-toch-ben. Ik heb overigens nog niet eens alles gezien van de stad, kun je nagaan...

Na een tocht door de - gelukkig - koele grotten waarin ik ook nog een keer in verdwaalde (ik liep geloof ik dezelfde trap twee keer op en af) kon ik weer de hitte in en zo was het tijd voor mij om wat te eten. Ik had geen zin om weer de Quick binnen te lopen of de Subway in te gaan die ik tegen kwam en zo kwam ik binnen bij een broodjeszaak met zicht op het station. Alles verliep daar in het Frans, dus ik kon weer mijn beperkte Frans tevoorschijn toveren. Het was een erg lekker gehaktbroodje dat ik daar verorberde, tezamen met 'bleu' gekleurde granita. Een kennis uit Italië zei eens dat als er granita's worden gemaakt buiten Italië en wanneer ze niet door een Italiaan gemaakt en/of verkocht worden, dat het eenvoudigweg troep is en daar moest ik toch wel even aan denken toen ik deze bestelde. Het smaakte desondanks erg goed en dat maakt me wel nieuwsgierig naar hoe een granita in Italië zelf dan wel mag smaken.

Verfrist en met een gevulde maag begaf ik me naar het station voor de trein naar Ettelbruck en de bus naar Vianden. Dat is nog eens een compleet andere omgeving dan de stad zelf, hoewel het ook op een reeks heuvels is gebouwd. Hier keek ik daarentegen op tegen de heuvel terwijl ik in Luxemburg eerder in het dal keek vanaf de randen van de brug of de heuvels zelf die onderdeel waren van de vesting die Luxemburg stad vormt. Aan de top van deze heuvel in Vianden staat een kasteel en ik besloot vanaf de bus de heuvel op te klimmen, maar ik kwam halverwege nadat ik verkeerd gelopen was keerde ik weer terug naar de bus.

De route naar Beaufort was zoals al in het hoofdstuk van de route beschreven verre van vlot, maar de rit verliep wel rustig en uiteindelijk ook nog zonder verdere problemen. Eenmaal in het hostel kwam daar de grootste verrassing van deze dag: er was geen enkele gast. Werkelijk helemaal niemand, op twee personeelsleden na. Ik heb daar in mijn eentje gegeten en gedronken, maar wel onder het geluid van Luxemburgse radio.

De resumptie (begint immers ook met een R)

Het land mag klein zijn en de stad niet van het formaat Amsterdam, het benodigt wel langer dan een dag om bij de belangrijkste spots te komen. Ook is het niet handig om alsnog een bus te nemen terwijl ik al aan kan zien komen dat ik de aansluiting ga missen, puur om zo te voorkomen dat ik een uur moet gaan wachten in het midden van nergens.
Te Luxemburg stond daar de TGV naar Parijs Oost
Meer Frans materieel links in het blauw, samen met het identieke zusje ervan rechts, in het rood

vrijdag 31 juli 2015

24 juli 2015 - Zoetermeer - Scheveningen (toch wel weer pendelen)

Vandaag, vrij uitzonderlijk - omdat het vandaag vrijdag is, dan werk ik niet - ga ik weerom naar Gouda, ditmaal in de middag, omdat ik extra hulp nodig heb bij het opzetten van dingen die nodig zijn voor het werk. Tegelijkertijd is er een bedrijfsbarbecue op deze dag, wat maakt dat ik niet onnodig veel extra betaal. In de ochtend ga ik niet, want ik heb niet zoveel zin om drie uur daar te zitten als het werkt, dus ga ik nog ergens heen in de buurt en dat wordt Zoetermeer. Dat verblijf zal niet lang duren, maar het gaat een beetje om het rondkijken (zoveel is er nu ook weer niet te zien).

De bus naar Heemstede-Aerdenhout (vanuit Zandvoort natuurlijk) had een kleine verrassing: een grijs parkietje (met baasje). Deze reageerde niet op de OV-chipkaart - jammer. In Heemstede-Aerdenhout had ik ondanks een knullige minuut vertraging toch nog de mogelijkheid om over te stappen op de sprinter naar Den Haag, terwijl een achttal minuten later de intercity naar Dordrecht zou komen - mijn reguliere trein in de ochtend. Ik besloot te kiezen voor de sprinter (onlogische keuze toch), maar uiteindelijk zou deze het beste uitkomen: de trein van de onmogelijke overstap is precies deze zelfde sprinter naar Den Haag en dat zou betekenen dat de intercity naar Dordrecht die dan achter mij rijdt logischerwijs dus op hetzelfde moment aan zou komen te Laan van NOI. Er is qua tijd in ieder geval van geen verschil, maar bij aankomst is het deze sprinter die aan de kant aankomt waar de tram naar Zoetermeer vertrekt. Zodoende hoef ik geen trappen af en op en hoef ik evenmin een mensenmassa tegemoet aldaar, al is het nu in de dalperiode en dan is het natuurlijk wat rustiger dan normaal.

Het is rustig te Laan van NOI - lijn 3 reed al niet en de tram van lijn 4 was net weg.

In Zoetermeer kwam ik nabij halte Centrum-West nog een reliek van de tijd van de Zoetermeer-Stadslijn tegen: een blauw NS-haltebord! Viezig geworden en wat gevandaliseerd, maar dat tezamen met een volgegroeid perron dat overgebleven is, maakt het toch nog wat historisch, alhoewel alles gebouwd is in het tijdperk van na de Oorlog.

Onder Zoetermeer bevindt zich ogenschijnlijk een heel netwerk aan tunnels en andere ondergrondse (parkeer-)verbindingen. Doet me denken aan Louvain-la-Neuve in België...
Je hebt schuifdeuren en je hebt... euh, geen deuren.

De barbecue vond plaats in Scheveningen (ik ging daar heen met de auto, niks OV) en het was een gezellig avondje. Ik werd nog uitgenodigd om wat verder te drinken rond 11 uur, maar ik bedankte omdat ik nog met de trein naar huis toe moest. Niet alleen de trein toch, want de tram is natuurlijk fundamenteel voor een plek als Scheveningen. Deze tram (tram 9) zat barstensvol richting Den Haag Centraal - als sardientjes zaten we tegen elkaar aan gepropt en dan is het nog wonderlijk dat iedereen meekon. Dat óók nog eens op het tijdstip van 11 uur! Te Den Haag Centraal ging bijna iedereen eruit - ik ook.

Het is bijna angstaanjagend hoe weinig treinen er rond dit tijdstip vertrekken vanaf Den Haag Centraal. Van de drie vertrekborden was er slechts één helemaal gevuld...

De trein naar Amsterdam Centraal was een oude vierledige VIRM, klassieker kan het haast niet. Eenmaal in deze trein schoot er een golf aan opluchting door me heen: ik ben precies op het goede moment weg gegaan in Scheveningen: ik kwam aan en deze tram van 23:20 had als aansluiting de trein van 23:44 naar Amsterdam Centraal. Deze intercity heeft op haar beurt weer een aansluiting op de sprinter naar Zandvoort 0:39, welke de laatste trein van de dag is. Drank misleidt en gelukkig ben ik er niet zo een die lol in het dronken raken ziet...

Wat ik nu zie is toch wel apart: drie conducteurs staan bij de sprinter naar Weesp aan eerste deur om iedereen preventief vóór het instappen te controleren... Op een kopstation is dat sowieso effectief, maar op ander station zal dat truukje niet werken. Een groepje met twee dames en een man met nichterige stem vraagt zich zich in de trein naar Amsterdam af waar ze zijn. Ik antwoord dat ze in Heemstede zijn, maar vast omdat ze wat aangeschoten zijn komt dat nog niet echt binnen. Het komt ook wel over als een station in the middle of nowhere in de nacht. Een perronnetje, het zou evengoed ergens in Friesland kunnen zijn, toegegeven. De 'wolkenkrabber' naast Heemstede-Aerdenhout doet echter weer vermoeden van niet, dus slaap lekker uw roes uit, zou ik zeggen...

Iets te overpijnzen

Hoeveel mensen zouden er eigenlijk zijn die geen aardbeien lusten? Ik ken ze niet en ik ben tot nu toe nog niemand tegengekomen die iemand kende die ze niet zou lusten... onderzoekswaardig!

23 juli 2015 - Pendelen (deel 6)

Wel eens een auto met het kenteken als NE-RD-666 gezien? Ik wel, vanaf vandaag...

De krant roept met grote kopletters 'Zo jong mogelijk, dat willen deze mannen' met een foto van een jongedame achter een raam met blinderingen, waarbij die jongedame één zo'n ding van die blindering naar beneden drukt om naar buiten te kunnen kijken. Er komt van alles op, maar de tekst kan ik van een afstandje niet lezen. Wel is de inleidende tekst zoals gebruikelijk altijd net even wat groter dan de rest, en zo kom ik te weten dat het gaat over de Valkenburgse verkrachtingszaak. Het wordt natuurlijk geprofileerd als een ontluisterende beerput die opengetrokken wordt, zeker i.c.m. de daders die óf niet ontvankelijk verklaard worden, die mogelijk gewoonweg vrijgesproken worden i.v.m. een gebrek aan bewijs en die de slachtoffers zelf aan gaan klagen omwille van eerroof of andere vergelijkbare toestanden. Als ze dan veroordeeld worden is de straf immer te laag. Alles is mogelijk in dit land, ik zou eigenlijk daar niet eens meer van op moeten kijken, maar wanneer ik dat niet meer doe, lijkt het alsof ik het normaal vind en aanvaard. Ach, wat zal het mij ook, als je als meisje twee jaar later, na eerder in aanraking te zijn geweest met zo'n loverboy die veel ouder is dan de schamele 14 jaar toentertijd, wéér ingaat op zijn gesprekken en weer verliefd wordt om de drugsverhalen etc., dan klopt deze zwakzinnige maatschappij gewoonweg niet...

De rit verloopt op tijd en dat biedt een lichte zekerheid. Tenminste, vlak na Den Haag Mariahoeve rijden we synchroon met de sprinter naar Den Haag en even krijg ik hoop, maar nee, ik zit in het voorste vierledige stel en verder naar achteren lopen gaat niet. Precies op het moment van aankomen komt de tram uit Zoetermeer aangereden en daar komt zoals gebruikelijk een stortvloed aan mensen uit, die het betreden van de trap vergemoeilijkt. De trein rijdt weg bij het betreden van de trap.

Een oude man die schijnbaar op reis gaat (toont tickets aan z'n vrouw), gaat in de IC naar Venlo (ICMm) hardleers op de klapstoeltjes bij de deur zitten terwijl er elders (zelfs in hetzelfde rijtuig) nog voldoende lege plekken zijn... Daar kan ik vrij slecht tegen, zeker als je met die koffers en alles ook nog eens het gangpad half opeist met je benen en bagage.

Het reisgedeelte naar Gouda verloopt rustig, met wel nog een blik op de Intercity Direct over de HSL die we onderdoor kruisen (foto).

In de bus vraagt een vrouw met zo'n licht zeurderige ondertoon 'Ga je weer over de Goudse Poort?', waarop de chauffeur antwoordt: 'Ja.'. De vrouw is content en zegt op dezelfde toon 'Mooi!', waarop de chauffeur op eenzelfde sarcastische wijze een moeizame 'Geweldig.' los krijgt. We hebben weer zin in de vroege ochtend!

Op de weg terug, toen ik eenmaal het bedrijfspand verlaten had, was het toch erg warm geworden en ik zou haast vergeten zijn dat het nog altijd zomer is! De rit terug is eens heel anders dit keer - met de bus niet naar Gouda, maar naar Leiden, om dáár de treinen te nemen. Dat houdt in dat ik langer dan een uur in de bus zal zitten - iets dat mij niet vreemd is, maar toch.

Onderweg kom ik wat dorpjes tegen, zo ook Waddinxveen. Waddinxveen is een maf dorp. Steriel ogende nieuwbouwwijk die tenminste geen betonnen-woondozencomplex met zich draagt. Hier en daar een kanaaltje, een spoorlijntje een eindje verderop en een slager die besloten heeft elk raam van zijn hele zaak vol te plakken kortingsacties zodat de binnenkant van de zaak net niet zichtbaar is... Boskoop is ook maf, met een klein 'Grunnesk' stationnetje en dan ook nog eens met een rotonde die naar een hek en een verzameling groen toe leidt..

En dan nu het nadenkertje van de dag: de bus rijdt op tijd, maar de chauffeur zet de bus aan de kant op een moment in de landerij om maar eens een pafke te doen. Da's maf, maar dan rijdt 'ie weer weg om 18:28 terwijl de bus gepland stond voor vertrek 18:32. Waar begon de zonde?

Deze foto is weliswaar oververzadigd gemaakt, maar juist dat geeft deze foto, genomen ter hoogte van Leiden, een magisch effect.

Na een tijdje kom ik aan in Haarlem en ik kijk even wat voor trein ik krijg. Dit ga je menen: een DD-AR - alweer? Jawel, ze zijn er weer! Na de VIRM is er nu aanvulling bijgekomen in de vorm van de oorlogsbunkers met groene bankjes...