zondag 13 december 2015

10 september 2015 - Pendelen (deel 21)

Het weer

Het voelt aan alsof het gevroren heeft in de ochtend. Later zou het sowieso zonnig worden en goed warm. Mijn geanticipeerde kledingkeuze (aan de kou) zou zinloos gebleken zijn.

De heenreis

Tien bakken VIRM zeg ik, en dat houdt in: helemaal voorin of helemaal achterin zitten. De grootste kans op een plek is helemaal voorin, gezien het vertrek in Amsterdam Centraal en het uiteinde van spoor 2 of 4, maar vaak ga ik achterin mijn heil zoeken omwille van een snelle overstap te Laan van NOI. Het is weer stampertjesdruk, maar plek heb ik. Te Leiden is het nog stampertjesdrukker dan al het geval was: massa's forenzen en andere geluklozen (qua zitplekzoekenden) wachten de trein op de plek waar de trein in het midden komt. Ach, voorbereiding en zien hoe lang de trein wordt is toch ook een enorm voordeel. Het maakt het leven in de spits erg veel draaglijker, tenzij je in het heetst van de spits een vierledige VIRM inzet te Den Haag Centraal voor de intercity via de Oude, natuurlijk...

Ik reed door naar Rotterdam. Het was een lichte chaos, want er was geen treinverkeer mogelijk tussen Dordrecht en Lage Zwaluwe. Daar werd eventjes een zenuw opengelegd: intercity's (Vlissingen, Venlo, Brussel) en alle sprinters naar Breda en Roosendaal werden beperkt tot Dordrecht. Dat is een erg groot deel, voor zo'n kort stukje dat vroeger al een enorm knelpunt was in plaats van knooppunt, zonder fly-overs die er nu wel zijn.

Mijn trein naar Gouda had er geen last van, maar de intercity naar Leeuwarden was vertraagd: plus vijf. Het was zeer druk op het perron en ik verkaste al na een tijdje wachten naar de sprinter richting Gouda Goverwelle. Ik had heel even de hoop dat deze eerder zou gaan en ik iedereen kon gaan uitzwaaien uit puur leedvermaak, maar mijn gezonde verstand riep mij terecht tot de orde: intercity's krijgen normaal gesproken altijd voorrang en zo geschiedde, toen de intercity na vijf minuten aan kwam rijden. De trein raakte stampvol, het was weer een geval staan in het gangpad, maar mijn sprinter bleef heerlijk rustig.

De terugrit

Ik heb niets voorbereid qua vaste route en ik kies ervoor om het de-eerste-trein-die-ik-tegenkom-neem-ik principe toe te passen - ik zou hoe dan ook met twee overstappen moeten leren leven, hoewel ik in één geval ook met slechts één overstap zou kunnen doorkomen. Groter verschil dan een half uurtje extra reistijd voor de langste omrit zou het niet kunnen worden. De verkozen trein werd de intercity naar Enschede, om in Utrecht de overstap te maken richting de gewoonlijke drukte der drukten. Deze was goed te doorstaan en zelfs een zitplek bleek de praktijk.

3 september 2015 - Pendelen (deel 20)

Het weer

Het is een ronduit regenachtige dag, maar de lucht is een mix aan allerlei kleuren: blauw, voornamelijk grijs, ochtendrood, maar ook een zeer helder waarneembare regenboog draagt bij aan de kleuren in de lucht.

De heenreis

De regenboog behoefde wat tijd om vast te leggen en door het lange gewacht reed bus 80 net voor mijn neus weg. De volgende bus zou hoe dan ook veel drukker worden besefte ik me. En zo geschiedde: scholieren en andere laatontwakers. De bus kwam aan op de vertrektijd en dat nog eens uit een war ongebruikelijke richting. De aankomst in Heemstede was ook vertraagd met drie minuten, terwijl de intercity naar Den Haag die normaal gesproken op hetzelfde tijdstip aankomst als de bus vanuit Zandvoort ook twee minuten had. Baten had dat niet, want de trein vertrok ook nu voor mijn neus. Dit begint een beetje de dag van de gemiste aansluitingen te worden. Bij aankomst in Leiden Centraal staat de intercity naar Den Haag nog te wachten terwijl deze al twee minuten terug weg had moeten zijn. Ik had over kunnen stappen op deze trein om zo eerder in Den Haag aan te kunnen komen, maar dat deed ik niet omdat de trein reeds propvol zat (in de spits een vierledig stel, dan weet je het wel). Zo bleef ik zitten in de sprinter naar Den Haag, waar de airco uit het niets begon te blazen en van de coupé een rijdende ijskast maakte. Meer opmerkelijk: geen afgezonderde stoeltjes meer in de eerste klas: ze zijn immers allemaal bezet!

De sprinter gaf als aansluiting de intercity naar Enschede, maar de intercity naar Utrecht zou eerder vertrekken met een DDZ, dus werd het de laatstgenoemde. Bij het sluiten van dr deuren werd het plots donker in de trein omdat de lichten uitvielen. Omdat het station zelf niet in helder daglicht staat, was dit een uitnodiging om ervaren te worden als avondduister, maar gezellig voelde het wel aan.

De trein stond plots stil: een gevalletje noodrem, denk ik. Dat had een vertraging van vier minuten tot gevolg. Even later staat de trein plots wéér stil, vlak voor Gouda, en dit kan volgens mij geen noodrem geweest zijn, zo twee keer plots na elkaar. Ik vermoed een technisch euvel. De conducteur zegt niets over de oorzaak.wel is raar dat op 9292 de aankomst op 08:59 is geschat en precies na die twee stilstanden is het ook 08:59 geworden.. Verband?

De terugreis

De weg terug was er eigenlijk een zonder geschiedenis. Geen vertragingen, geen moeite met overstappen... ik heb gewoon niets te schrijven gehad voor de terugrit.

vrijdag 11 december 2015

1 september 2015 - Pendelen (deel 19)

De heenreis

Ik had me lichtjes verslapen, dus ik bereken de reis volgens de tweede trap (een kwartier later vertrekken dus) en zo geschiedde: in plaats van 07:20 vertrek ik nu nom 07:36 en tussen die twee tijdstippen zit een wereld van verschil: de rit van eerste bus is rustig, terwijl de rit van de bus erna erg druk is, zo goed als volle bezetting. Ook de wegen zijn merkbaar drukker.

Bij aankomst zie ik dat mijn directe aansluiting - de intercity naar Den Haag - vervallen is. De trein erna komt al acht minuten erna om 07:55 in de vorm van de sprinter naar Den Haag. Dat gaat nog wat worden ergens, want het is erg vol op het perron. Het is de spits op haar hoogtepunt: een schandalig kort treintje (SLT!) van vier (!!) rijtuigen komt binnengereden en nu al stonden mensen recht. Dit werd proppen geblazen en ik, die druktes als deze het liefst vermijdt, besluit deze trein te laten voor wat het is (met een wesp die besloot ook de trein binnen te vliegen) en ik neem de intercity naar Dordrecht van 08:03. Deze is ook vol, maar met tweemaal vierledig is er nog wat ademruimte door strategisch plaatsnemen.

Een man die naast mij staat is Nederlands aan het leren vanuit het Frans en ik kan nog wel wat Franse woorden zelf vertalen, om de rollen daarmee om te draaien!

We rijden op een gegeven moment erg traag: ik vermoed en weet haast zeker dat het de uitpuilende sprinter is die vlak voor ons rijdt. Het is een dienstregeling die alles precies weet te proppen, maar toch heeft dat een licht cumulatief effect op alles op deze tweebaansspoorweg.

Ik plan over te stappen op de tram en ook deze zit erg vol met slechts drie bakken. De overstap op de intercity naar Enschede (dit is voor het eerst dat ik de IC naar Enschede neem om naar het werk te komen) verloopt zonder problemen. Wel rijdt de IC naar Enschede schijnbaar niet verder dan Utrecht, maar afgeschaft wordt deze verder niet: mensen moesten alleen in Utrecht naar een andere trein toe moeten. Voor mij maakte dat niets uit alleszins...

De terugreis

Het treinverkeer was wat ontregeld rond Utrecht, maar last ervan had ik niet. De sprinter naar Den Haag Centraal vertrok stipt en deze trein was zowaar de helft minder druk als gisteren. Een gewone zitplaats in de SLT kon me wel bekoren na eventjes gerend te hebben voor bus 177 om 20 minuten wachten voor de bus te vermijden.

In de sprinter werd de overstap aangekondigd voor de 'Ouwe' intercity naar Amsterdam (via Haarlem dus), maar die was al een tijdje weg, waardoor de sprinter naar Haarlem overbleef. Deze moest wel nog even ontkoppelen zodat het voorste deel weg kon gaan (terwijl er mensen in het achterste deel zaten). Dit werd helemaal niet omgeroepen en alles was afhankelijk van handgebaren en het personeel ter plaatse op het perron. Dit zorgde ervoor dat we een minuutje te laat vertrokken.

Rond 18:34 passeert een intercity naar Amsterdam Centraal ons tussen Den Haag Mariahoeve en Voorschoten in. Dat is raar, maar dit zou kunnen indiceren dat ik de volgende maal als ik vanuit Den Haag Centraal naar Haarlem moet en aanvang met een sprinter, dat ik óf naar Den Haag Laan van NOI ga (eigenlijk de heenweg dus op de ondoenlijke wijze), óf naar Den Haag HS indien mogelijk, puur bekeken vanuit de kans op een zitplek.

De sprinter naar Zandvoort was vertraagd, maar precies dat maakte mijn overstap mogelijk - langer dan 30 minuten wachten was bijzonder onplezierig geweest...