vrijdag 6 februari 2015

30 januari 2015 - Vlissingen, Middelburg, Goes

De trip naar Zeeland heb ik tweemaal eerder gemaakt, maar foto's heb ik er niet (meer) van en Goes heb ik nog nooit aangedaan. Goes stond net als Willemstad al een best tijdje op mijn lijst en daar moest dan ook maar van komen. Het weer speelde goed mee met zonneschijn, hoewel het wel wat aan de koude kant lag met een constante 4 graden. Een lekker eenvoudige route van Vlissingen steeds stapsgewijs naar Middelburg en dan naar Goes. Kan ik direct ook van mezelf zeggen dat ik die steden ook voor mijn foto-archief eens aangedaan heb.

Binnenhaven van Vlissingen
Betonnisering van het strand en de Gevangentoren
Blik op Middelburg
Binnenhaven van Goes

Meer foto's vind je HIER.

De route

06:16-Bushalte Busstation ZandvoortB80(ri. Amsterdam Elandsgracht)
06:26-Bushalte Station Heemstede-AerdenhoutConnexxion
06:33 06:342Heemstede-AerdenhoutIC(ri. Dordrecht)
07:413bDordrechtVIRM-4, NS
07:57 07:585bDordrechtIC(ri. Vlissingen)
09:243VlissingenVIRM-4, NS
11:50-Bushalte Badhuisstraat VlissingenB56(ri. FF/Vlissingen Station)
11:59-Bushalte Station/Veerhaven Vlissingen Connexxion
12:063VlissingenIC(ri. Lelystad Centrum)
12:132MiddelburgVIRM-6, NS
14:132MiddelburgIC(ri. Lelystad Centrum)
14:272GoesVIRM-6, NS
15:282GoesIC(ri. Lelystad Centrum)
16:321DordrechtVIRM-6, NS
16:503aDordrechtIC(ri. Amsterdam Centraal)
18:013HaarlemVIRM-4, NS
18:196bHaarlemSP(ri. Zandvoort aan Zee)
18:292Zandvoort aan ZeeDD-AR-3, NS

De wandelroutes:

Een beetje geschiedenis en analyse

De Zeelandlijn is een maf geval. Het doet een beetje denken aan de Flevolijn toen deze nog niet doorgetrokken was naar Zwolle: een spoorlijn dwars door een schiereiland/polder heen: echt een lijn die het waard is om getorpedeerd te worden met stoptreintjes en een enkele intercity. Zo geschiedde dat ook vroeger, met Plan-V dat veelal rondreed. Vanuit Vlissingen heerste er een jojo-uurdienstregeling voor een intercity naar Amsterdam die toen nog niet overal stopte en ongeveer een half uur later was er een stoptrein naar Zwolle (in de ochtend slechts tot Roosendaal). Dat is nog eens een stuk anders dan wat er vandaag de dag te vinden is: enkel intercity's die naar Lelystad Centrum boemelen tot Roosendaal om daarna een redelijk normale intercitystatus toe te eigenen door de kleine stationnetjes na Roosendaal gewoon over te slaan omdat deze immers sprinters hebben. Eigenlijk komt de vorm van huidige dienstregeling (de drukste en frequentste ooit) door de in 2013 afgeschafte Beneluxtrein, want die bood een aansluiting op de oorspronkelijke stoptrein naar Vlissingen. Toen die weg was ontstond er een gat in het geheel, dus werd besloten om de intercity uit Amsterdam maar te gebruiken voor deze stoptreindienst: de hedendaagse intercity Lelystad Centrum-Vlissingen dus. Eigenlijk, strikt genomen, is één intercity (Lelystad Centrum-Vlissingen of Amsterdam-Dordrecht) ergens dubbel geworden met de terugkomst van de 'Benelux' (met als route 'Roosendaal'-Amsterdam langs dezelfde route als de intercity Lelystad Centrum-Vlissingen, weliswaar met een dienst van één trein per uur) omdat deze intercity (via Schiphol) juist doorgetrokken werd naar Vlissingen om dat gat op te vullen, tezamen met de intercity Dordrecht-Amsterdam (via Haarlem). Nu zijn er dus acht (!!) intercity's per uur die Dordrecht aandoen. Een aantal aantekeningen omtrent de dienstregelingen van de teruggekeerde intercity Brussel en de reguliere intercity's:

  • In de richting Haarlem is er een intercity vanuit Dordrecht naar Amsterdam (de vroegere intercity Amsterdam-Dordrecht werd nu doorgetrokken naar Roosendaal en Vlissingen - dit is eigenlijk nu een kopie van de vorige dienst over de Oude Lijn)
  • In de richting Schiphol heeft nu de intercity Brussel zijn herintrede gemaakt, terwijl de intercity Lelystad Centrum-Vlissingen dus 'dezelfde' route geruikt.
  • De stations Delft, Schiedam Centrum, Rotterdam Blaak, Den Haag Laan van NOI worden niet aangedaan door de Benelux, maar deze stations worden nu allemaal aangedaan door de intercity's Lelystad en Dordrecht en verder nog vier sprinters per uur pendelend tussen Roosendaal/Breda. Deze sprinters creëren eigenlijk nu het rare scenario dat een nietszeggend station als Lage Zwaluwe nu viermaal per uur wordt aangedaan, maar enfin.
  • Tussen Den Haag HS en Dordrecht is er ook nog de intercity Den Haag Centraal-Venlo en de Intercity Direct, hoewel die rijdt over de hogesnelheidslijn.

Terug naar de Zeeuwse lijn: deze had een aantal aftakkingen voor goederentreinen in het verleden (tijdens een rit met de bus kwam ik zelfs nog een spoorlijn tegen ter hoogte van Ouddorp) en op sommigen rijden nog steeds sporadisch museumtrams/-treinen (die van Ouddorp en de lijn Goes-Borssele).

Aan de andere kant van Zeeland aan de zijde van Zeeuws-Vlaanderen loopt ook een spoorlijn in Terneuzen die doorloopt naar België via Zelzate. Dat spoor is vrij recent vernieuwd (Joost mag weten waarom omdat er heel weinig activiteit is) met nieuwe seinen etc. en er gaan ideeën op om daar personenvervoer te laten houden, om zo Zelzate na een aantal decennia weer een station te geven, maar ja, ideeën blijven vaak ideeën, net als met het idee om het kleine stukje tussen Hamont (B) en Weert van nog niet eens 15 kilometer ook in de reizigersdienst op te nemen (terwijl het spoor er nota bene al ligt en de lijn tot Hamont (dat op minder dan een kilometer op de grens ligt) door de NMBS enkel door dieseltreinen wordt aangedaan.

Wat ik allemaal beleefd heb

Ik had oorspronkelijk gepland om het noordoosten des lands aan te doen, maar een plotse weersverandering zorgde ervoor dat ik het roer helemaal omgooide en besloot om naar het zuidwesten te vertrekken, richting Zeeland.

Ondanks de weersverandering waren de straten in mijn dorp in de vroege ochtend 'wit' (het was donker, helemaal wit is het dan niet). Ik dubde kort of dit invloed zou hebben op mijn reis, gezien het gedoe dat veelal aanwezig is met de sneeuw, maar ik besloot mezelf gewoon te verrassen. De ritten verliepen boven verwachting goed en rustig zonder enige bijzonderheden. De enige bijzonderheid: op weg door een normaal gesproken doodsaai Zeeuws landschap was ik verblijd door het hemelse, witte jasje dat over het platte polderland was gelegd door de vele welwillende sneeuwvlokjes, die, met alle pijn en moeite van de wereld er toch nog voor konden zorgen om de mensheid in dit kleine land te verblijden met sneeuw tijdens de winter. Nou ja, verblijden... De dag ervóór werd er ook al sneeuw verwacht, met het directe pavloveffect van de NS om alle seinen op oranje te zetten en de winterdienstregeling uit voorzorg door te voeren. Ironisch genoeg heb ik dus op mijn bovengemiddeld rustige heenrit richting Zeeland - ondanks de sneeuw en behalve de kou - helemaal nergens last van gehad qua vertragingen. Mwja, ok, een minuutje, maar daar doe ik niet moeilijk over. Om mij heen waren wel wat treinen licht vertraagd (hooguit tweemaal 9 minuten in Dordrecht, eenmaal 11 in Den Haag HS en nog wat dingetjes), zo zie ik achteraf na thuiskomst, maar echt rampzalig met de sneeuw waren die vertragingen niet.

Toen ik terug wilde gaan zag ik dat ik een anderhalf uur eerder klaar in Zeeland was dan gepland en desondanks kwam ik net op tijd aan voor de trein terug naar de Randstad. Traditiegetouw was het weer lekker druk in Goes, dus strategisch naar voren toe lopen had al zijn gewenste effect. In Roosendaal nam het reizigersaantal minder flink toe dan ik een jaar geleden verwacht zou hebben, maar echt veel heb ik er niet van gemerkt nabij mijn eenzame stoeltje in het 'verdomhoekje' (voorste rijtuig, bovenste verdieping, bij de deur aan de neuszijde) waar het altijd krap is en die deur altijd net naast je heen en weer zwiept.

De trein kwam aan in Dordrecht, en toen deze net stil stond schoot me te binnen dat ik in Dordrecht beter even kon bibberen en twintig minuten moest wachten op de trein naar Amsterdam via Haarlem, want in Dordrecht begint deze trein met z'n dienst en dat betekent dat deze trein leeg is. De voordelen zijn dat ik niet hoef over te stappen in het kneiterdrukke Leiden Centraal (in een volgestouwde trein) en de trein me ook nog eens stop dichter bij huis brengt. Stiekem wilde ik ook nog wisselen van internetverbinding, want die deed het niet in de trein vanuit Vlissingen, maar helaas, de trein naar Amsterdam weigerde tevens diens. Terug op de tactiek: het leverde ook vandaag vruchten af: de intercity naar Amsterdam van 16:50 geraakte na Den Haag HS bomvol en ik vreesde direct erger, nu Leiden Centraal nog aanstaande was. De helft vluchtte na aankomst aldaar de trein uit, en er kwam direct een nieuwe, verse kudde voor in de plaats om weer fijn te gaan staan op de plek van hun voorgangers, als sardientjes (in hoeverre sardientjes kunnen staan), hoewel deze sardientjes naar wat anders stonken. Intussen was het tussen Heemstede-Aerdenhout en Haarlem begonnen met sneeuwen.

In Haarlem aangekomen blijkt de dienstregeling voor naar Zandvoort nog immer onvoorspelbaar. Na een tijd van geluk met het uitkiemen van een zitplaats, zou ik nu volgens mijn oorspronkelijke planning moeten boeten met Belgische toestanden à la een ronduit unieke wachttijd van wel veertig minuten. Dit heb ik met de halfuursdienstregelingen nog nooit meegemaakt en dat moet een stimulans voor mij zijn om óf vaker in Heemstede-Aerdenhout de reis per trein te beëindigen (nadat ik die daar ook begonnen was), de bus naar Zandvoort te nemen en het stukje langer lopen naar huis maar voor lief te nemen, óf omstreeks zeven uur in Haarlem aan te komen (waar een overstaptijd van drie minuten voldoende moet zijn. Het is weliswaar in feite niet cross-platform, maar praktisch weer wel omdat de sporen ertussen (4 en 5) zaksporen zijn, dus niks geklim en geklauter). Gelukkig bleek dit allemaal niet van toepassing met een wachttijd van hooguit achttien minuten, maar de wachttijd in de kou bleek aanzienlijk minder te worden, want mijn DD-AR kwam doodleuk 10 minuten vroeger aanrijden dan dat 'ie zou vertrekken i.p.v. een minuut of twee. Kon ik mij ook weer wat langer in de warmte begeven van het oude, trouwe treinstel.

De beoordelingen

Vlissingen en Middelburg gaan allemaal weg met vier sterren. Vlissingen had de sfeer en historie uitademende zeemanswijkjes en de kustlinie, Middelburd had de duidelijke vestingstad-opzet en bijbehorende bouw met stille steegjes. Goes viel wat meer tegen, twee sterren zijn toch wat aan de lage kant, ondanks dat de binnenhaven een oogappel was. Kerk in de steigers en verder weinig enorm aanlokkelijks op een molen en een uniek bastion dat helemaal in de jas van de nieuwe bouw was gegoten na, hoewel dat eigenlijk ook niet aangetrokken zou hebben.

Het leesvoer

Nog immer De Siciliaanse Opera van Andrea Camilleri, dat raardere vormen aan begint te nemen, variërend van een in corrupte verhouding tussen de edelen en het volk dat een diepe afkeur heeft voor het specifieke stuk dat de prefect gekozen heeft. Ik ben op 70 pagina's, en met in totaal 160 pagina's vraag ik me nog af of dit me nog geboeid zal houden qua verhaal, hoewel het af en toe door het platte taalgebruik en de ridicule verhaaltjes per hoofdstuk me wel geamuseerd kan houden.