Vandaag geen wandeling: hooguit een reis heen en terug, puur voor het reizen zelf in diverse opzichten. Zowel Venlo als Aachen heb ik al eens eerder bezocht, gezien en geproefd, dus daar hoefde ik het alvast niet meer voor te doen, maar ik bezoek de plaatsen echter alleen nog om er over te stappen, verder Duitsland in, of om kaartjes te halen voor Duitsland zelf. Het punt is: ik heb eigenlijk niet echt een credit card nodig, zodoende heb ik er ook geen, maar de laatste tijd komt het eigenlijk toch vaker voor dat ik er een nodig heb. Een scenario waarbij ik er een nodig heb, is bij de Sparpreisen die DB vaak heeft. Nu is de tijd daar waarbij DB eens per jaar Sparpreisen tegen prijzen à 19,90 euro verkoopt en goedkoper dan dat kan je ze niet krijgen. Vorig jaar kwam ik er te laat achter, heb ik te lang getreuzeld en zodoende heb ik er niet van kunnen profiteren, maar nu zou het wel lukken. Enig probleem: geen credit card, dus geen andere betaalmogelijkheid online bij gebrek aan iDeal of zulks. Het had eigenlijk niet veel uitgemaakt, omdat deze Sparpreis Aktion toch niet om te ruilen of te annuleren is als deze eenmaal gekocht is. Dan blijft er voor mij, met een te lange aanvraagperiode voor zo'n credit card, weinig anders over dan zelf naar een Duitse kaartautomaat te gaan om daar diezelfde kaartjes te kopen.
Heenreis
Het spoor tussen Zandvoort en Haarlem gaat binnenkort op de schop, maar los van wat voorbereidende werken is er nog niets dat de treinen hier hindert. Ik ben een boek aan het lezen over de recente (politieke) geschiedenis van Spanje en pas bij aankomst in Amsterdam Centraal denk ik dat de trein vertraagd is omdat de aansluitende trein naar Maastricht net bij het uitstappen wegrijdt. Pas wanneer ik de vertrektijd van de volgende trein richting Eindhoven (waar ik overstap) zie, die 10 minuten later is, met eindbestemming Eindhoven, herinner ik mezelf eraan dat het vandaag woensdag is, en dat betekent testdag voor de 'tienminutentrein'. Het scheelt sterk voor de aansluitingstijd in Eindhoven die eens niet langer dan 15 minuten is, maar de bezettingsgraad is ook wat lager. Dat laatste komt omdat ik buiten de spits rijd, maar toch: het is prettig om in relatieve rust te toeren richting Brabant.
Naar Venlo is een rit zonder geschiedenis, maar eenmaal in Venlo begint de geschiedenis pas. Ik ben met de overtuiging dat aan de kaartautomaten van de DB het mogelijk is om te filteren op enkel Fernverkehr, en dat is nodig om de juiste prijzen te krijgen. Ik kom erachter dat dit echter niet het geval is, omdat het enkel mogelijk is om te filteren op "ohne ICE" (zonder ICE), "nur Nahverkehr" (uitsluitend regionale treinen) en een optie zonder bussen, metro's en trams, terwijl je online wel degelijk specifieke vervoersmiddelen kan uit- of aanzetten. Ik kan hierdoor niet de treinen nemen die ik voor ogen heb, zodoende besluit ik om maar naar een DB Reisezentrum te gaan, maar de dichtstbijzijnde waar ik gratis naartoe kan (met de OV-chipkaart) is in Aachen, dus zit er eigenlijk weinig anders om dan om dat maar te doen.
De gekte die overstappen per vervoerder heet
De reisweg naar Aachen die 9292 mij adviseert is een bijzonder complexe: van Venlo met de stoptrein van Arriva naar Roermond; daar overstappen naar NS op de intercity naar Maastricht om al uit te stappen in Sittard; in Sittard weer overstappen naar Arriva voor de stoptrein naar Kerkrade, om de trein in Heerlen te verlaten en vervolgens het op enkele bussen te zetten. Stel je eens voor dat je van Horst-Sevenum of zoiets naar Hoensbroek toe moet: dan moet je wel drie keer uit- en inchecken bij een andere vervoerder onderweg! Je moet maar net genoeg tijd hebben om de aansluitingen te halen, en überhaupt niet vergeten om uit- en in te checken bij de juiste vervoerder. Ik kom er in ieder geval als geroutineerde OV-gebruiker wel doorheen, maar ik kan me voorstellen dat het eens fout zal gaan.
Onmogelijke reisvoorstellen, mogelijk gemaakt
Hoe dat ook zij: overstappen op bus 58 naar Gulpen, hoewel ik bij de halte Rijksweg/Provinciale weg in Wittem er al uit moet. Het is een curieuze overstap om enkele redenen: de overstap die 9292 geeft is 0 minuten. Werkelijk waar, 0 minuten. Raarder is dat de halte die ervoor ligt, Provincialeweg N281, eigenlijk gewoon op hetzelfde kruispunt ligt en de loopafstand nog geen 300 meter is. Om het nog een slagje bizarder te maken is dat bij aankomst bij Provincialeweg N281 in de verte bus 350 naar Aachen al stilstaat en al wegrijdt voordat wij überhaupt zelf stilstaan. Ik stap voor de zekerheid toch maar uit bij deze Provincialeweg N281, om van daaruit maar naar Rijksweg/Provinciale weg (ja, met een spatie) te lopen om de tijd te doden tussen de aankomst van de volgende bus die een kwartier later komt, maar ik zie dat achter bus 58 nog een bus staat: bus 21 naar... Aachen Klinikum. Dat betekent dus: een overstap bij Provincialeweg N281 en niet bij Rijksweg/Provinciale weg, en al helemaal niet op bus 350. Het enige probleem is wel dat bus 21 niet naar Aachen Hbf toe gaat. Bus 21 rijdt vlak achter bus 350 aan, en het wordt spannend of ik in de tussentijd niet kan overstappen op het moment dat wij bus 350 inhalen als deze stopt bij een halte en wij niet stoppen. Het tegenovergestelde gebeurt: wij stoppen zowat overal en bus 350 slechts enkele keren, maar ja, uiteindelijk komt bus 21 in Vaals wel gevaarlijk dichtbij en we staan tegelijk stil aan de halte Maastrichterlaan/Bosstraat - de halte nabij de grens en ik waag het er maar op: de overstap op lijn 350 en het lukt ook nog. Bewijs is geleverd: als je de route die 9292 je adviseert blindelings opvolgt ga je de mist in, maar als je de mensenmassa's maar volgt weet je vaak toch wel dat je goed zit.
In Aachen Hbf heeft het nog wat voeten in de aarde om uit te leggen dat ik specifieke Sparpreisen wil kopen, om dan ook nog eens uit te leggen dat het met de kaartautomaat niet lukt. Aan de balie lukt het gek genoeg ook niet om te filteren op specifiek vervoerstype, wat het geheel nog enger maakt eigenlijk. Toch lukt het, maar één ding klopt niet, zo ontdek ik later: de heenweg is op een verkeerde datum, maar het is een dag vóór de oorspronkelijke dag, dus het is nog te overzien met een extra verblijfnacht. Er is genoeg te zien.
Terugweg
Nadat de kaartjes binnen waren en als bonus ook nog eens een Bayern-ticket om die alvast binnen te hebben, werd het tijd om de 350 naar Maastricht te nemen. De rit verloopt rustig, met een functionerende internetverbinding voor de verandering. Sinds Arriva de dienst uitmaakt in Limburg is de busverbinding Maastricht-Aachen wel veranderd als je alleen het soort bussen bekijkt. Het is een apart soort bus dat met een lijnnummer dat van een 'gewone' 50 naar een wat 'expressy' 350 is gegaan, ook de indruk wil wekken dat je hier met een expressbus van doen hebt, met een kwartierdienst incluus. Hoe de bus er van buiten uitziet bevestigt dat, maar eenmaal binnen moet je er toch weer aan herinnerd worden dat het eigenlijk gewoon een normale bus is met een gewone stoelenopzet. Het is toch geen echte touringcar, alhoewel er wel Wifi is, USB-aansluitingen zijn en leeslampjes (en vooral die leeslampjes maken een touringcar een touringcar), maar de leeslampjes werken niet en vaak laat de Wifi het ook afweten. De stoelen zijn overigens ook niet verstelbaar. Het enige dat het touringcargevoel toch nog geeft is de bizarre blauwe verlichting in de bus die me doet denken aan de groene verlichting in de bussen van Flixbus.
Avondeten in Maastricht is zowat traditioneel friet (patat kennen ze niet geloof ik) en ik raak aan de praat met iemand die een tijd terug na een maand teruggekeerd is uit Colombia na een rondreis op de fiets, om weer in de bekende, nietszeggende dorpse wereld te komen in Limburg, waarvan geen enkele buitenstaander weet waar het zou liggen. Geen kidnaps whatsoever, enkel een tent in the middle of nowhere, bedekt in een flinke laag zweet en voor de rest enkel gastvrije mensen die het fantastisch vinden dat er iemand uit Europa langskomt. In Roermond werd de gesprekspartner vervangen voor een duo vrouwen die uit Roermond vandaan kwamen om daar eens het "graf met de handjes" te bekijken, waarbij het verhaal gaat dat in 1842 een jonkvrouw huwde met een generaal, waarbij de jonkvrouw katholiek en van adel was en de kolonel niet van adel en protestant. Het was verboden om katholieken en protestanten op dezelfde begraafplaats te begraven en toen beiden stierven werd er gekozen om een beeld te plaatsen van twee handen (van de man en de vrouw) die elkaar vasthouden, ouder de muur heen.
Op het moment dat dit verhaal verteld wordt is er omstreeks acht uur een doffe knal te horen in de trein en rondvliegend puin dat onder de trein door vliegt. De noodrem treedt in werking en na een paar seconden staan we stil. We zijn tegen iets aangereden, en het speculatiecircuit doet de ronde omtrent de vraag wat het toch zou kunnen zijn. Het is duister buiten en los van enkele lichtjes ver weg van huizen en een snelweg zien we helemaal niets. Na iets van een kwartier krijgen we te horen dat er een aanrijding is geweest met een persoon, wat volgens mij de best toepasbare allesomvattende verklaring is dat zonder moeite geselecteerd worden kan en in het systeem gezet worden kan, omdat bij iedere aanrijding met een voertuig er hoe dan ook een persoon bij betrokken is. Hoe het ook zij: we staan 1 uur en 10 minuten stil zonder dat we ergens heen kunnen en in die tussentijd doen we waar wij Nederlanders het beste in zijn: relativeren, grappen over de situatie maken en maar het beste van de situatie zelf maken. Een jolige sfeer heerste in de trein, alles behalve onrust. Bij de banken waar ik zat ging van alles rond: de vrouwen die naar het grafje gegaan waren hadden cakejes meegenomen die rondgingen, ik had nog een powerbank over waar zij hun telefoons aan konden opladen, terwijl iemand op een ander bankje nog een iPhone-kabeltje over had om dat te faciliteren. Het werd een soort gemeenschapszin waarbij nog net niet de foto's van de (klein)kinderen rondgingen. Na al die tijd werd er omgeroepen dat wij geëvavueerd zouden worden door een trein die naast ons komt, waar wij allemaal naartoe moeten middels een wandelbrug van deur tot deur. De Flirt in kwestie komt traag voorbij gereden en we zien de achterkant goed op het moment dat deze stilstaat. We zwaaien uit gelatenheid naar de machinist die gebaart dat we naar de trein toe mogen lopen, nog voordat iemand van de veiligheidsdienst ons komt ophalen.
Om half tien (na en anderhalf uur) rijden we richting Eindhoven. In theorie had ik nog een uur langer stil kunnen staan en alsnog thuis kunnen komen maar bepalend was dat ik desondanks vroeger thuis zou gaan komen. De overstap in Eindhoven ging redelijk, alhoewel het een stuk drukker werd dan normaal (zo zou ik verwachten rond dit tijdstip). Het werd ook behoorlijk druk aan perron 6 voor de trein naar Amsterdam, maar de lengte van het materieel stond het toe om iedereen zonder al te veel gedoe mee te nemen. De lange rit naar Amsterdam verliep probleemloos. Zo was dat ook het geval voor de sprinter naar Zandvoort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten